Busoni: Finse volkswijzen op. 27, K. 227 (bew); Concert voor piano en strijkkwartet in d K. 80; Strijkkwartet nr. 1 in c op. 19, K. 208. Chloe Mun (p) met het Nuova orchestra da camera Ferruccio Busoni o.l.v. Massimo Belli. Concerto 2099 (70’43”). 2015

De Britse componist en pianist Ronald Stevenson zei ooit over Ferruccio Busoni: “Hij maakt de luisteraar een compliment door aan te nemen dat die scherpzinnig is”.

Eigenlijk zijn de twee Finse volkswijzen uit 1889 voor pianoduo en als zodanig te beluisteren van het duo Joseph Banowetz/Ronald Stephenson (Altarus AIR-CD 9044), maar in de hier toegepaste orkestbewerking die in 1953 werden herdrukt en in 2006 door Marco Sofianopulo werden georkestreerd doen ze het ook heel goed.

Bewonderenswaardiger is het vierdelige Concert voor piano en strijkkwartet wanneer we bedeken dat dat het in maart 1878 in Wenen werd geschreven, tien dagen voordat hij twaalf werd. Dit werk staat nog aardig in de Mozarttraditie.

Daarentegen zijn er onmiskenbare sporen van Brahms in het Strijkkwartet uit 1882. 

Het gaat hier om opnamen die 1 april 2016 ter gelegenheid van de honderdvijftigste verjaardag van de componist werden gemaakt. Pianosoliste is Chloe Mun die het jaar tevoren in Bolzano het negenenvijftigste Busoni pianoconcours won. Zij en het orkest uit Triëst zorgen voor zeer adequate verklankingen van deze minder bekende werken.