Brahms: Variaties in d op. 18b; Ballades op. 10 nr. 1-4; Fantasieën op. 116 nr. 1-7. Denis Kozhukhin. Pentatone PTC 5186-568 (57’01”). 2016

De in 1986 in Nizhny Novgorod geboren Denis Kozhukhin won in 2006 het Leeds pianoconcours en in 2010 het Brusselse Koningin Elisabeth concours. Veel pianoliefhebbers zullen zich hem daarvan nog herinneren.

Hij begint zijn Brahmsrecital met de Variaties op. 18 waarbij het lettend op het opusnummer 18 gaat om niets anders dan om een bewerking van het tweede deel uit Strijksextet nr. 1. Leg deze opname maar naast die van het origineel met bijvoorbeeld het Raphael ensemble (Hyperion CDA 66276) om te horen hoe die reductie uitwerkte.

Kozhuskhins uitstekende beheersing van zijn instrument en zijg getoonde gevoeligheid wat timbres en textuur betreft, blijken heel mooi uit het fraai uitgerekte middengedeelte van het eerste Intermezzo uit op. 116. Datzelfde geldt voor de volbloedige polyfonisch bewuste conceptie van de Capriccio’s in A en g (Op. 116 bestaat uit drie capriccio’s en vier intermezzi).

En daar tussenin toont hij zijn dichterlijke gevoeligheid in de vier Ballades.

Zo stelt Kozhukhin bijna een uur lang fraai een turbulente voordracht tegenover verinnerlijking en bitterzoete dromen.

De samenstelling van het recital is dusdanig, dat directe vergelijkingen onmogelijk zijn. Maar het zegt voldoende dat de Variaties worden gespeeld op het niveau van Ohlsson (Hyperion CDA 67777) en Cooper (Chandos CHAN 10755). De opnamen van Lupu en Brendel zijn natuurlijk ook erg de moeite, maar blijkbaar alleen leverbaar in ‘vette’ albums van 10 c.q. 5 cd’s. 

Dierbare oude bekenden met de Ballades zijn Michelangeli (DG 457.762-2) en Angelich (Virgin 332.628-2). Voor op. 116 zijn vroegere favorieten Cooper (Ottavo OTR 39027) en Angelich (EMI 379.302-2).

Het loont in dit geval om gevolg te geven aan de reclamekreet van Pentatone: ‘Ga rustig zitten en geniet’.