Birtwistle: Punch and Judy. Phyllis Bryn-Julson (Prett Polly, Witch) Jan De Gaetani (Judy, Fortune teller), Philip Langridge (Lawyer), Stephen Roberts (Punch), David Wilson-Johnson (Choregos, Jack Ketch) en John Tomlinson (Doctor) met London Sinfonietta o.l.v. David Atherton. Et’cetera KTC 2014 (2 cd’s, 1u. 43’14”). 1979

Deze eerste opera van Birtwistle en zijn librettist Stephen Pruslin, Punch and Judy uit 1967, die het jaar daarop in Aldeburgh in première ging, is een meedogenloos bruut ritualistisch werk op basis van de Jan Klaassen en Katrijn poppenkast dat voor veel luisteraars niet meteen toegankelijk zal zijn. Het werk is omschreven zowel als Tragische komedie als Komische tragedie. Goed daarom dat het per cd telkens opnieuw kan worden beluisterd.

Het werk kan een onvergetelijke indruk maken, want achter de handelende figuren als simplistische karikaturen en de agressieve stijl schuilen emoties die toch een gevoelige snaar kunnen raken. Net zoals bijvoorbeeld die uit de fabel Renard en L’histoire du soldat van Stravinsky.

De muziek is als een soort parodie op de barokopera zeker memorabel en kent naast sinistere momenten gelukkig ook treffende en bezonnen passages.

Stephen Roberts is een uitstekende Punch en de rest van de bezetting kent gelukkig ook geen zwakke stee. Contrast is er in overvloed Met de orkestbegeleiding overtreft David Atherton zichzelf.

Oorspronkelijk verscheen het in de Decca Head reeks (HEAD 24/5) en het is fijn dat Et’cetera het in licentie heeft overgenomen.