Beethoven: Symfonieën nr. 1 in C op. 21 en 5 in c op. 67. Beethoven orkest Bonn o.l.v. Stefan Blunier. MDG MDG 937-1756-6 (57’26”). 2012

Beethoven: Symfonie nr. 2 in D  op. 36; Ouvertures Coriolan op. 62, Egmont op. 84, Die Geschöpfe des Prometheus op. 43; Die Ruinen von Athen op. 113 en Namensfeier op. 115. Beethoven orkest Bonn o.l.v. Stefan Blunier. MDG MDG 937-1977-6 (66’12”). 

Beethoven: Symfonieën nr. 4 in Bes op. 60 en 7 in A op. 92. Beethoven orkest Bonn o.l.v. Stefan Blunier. MDG MDG 937-1995-6 (73’35”). 

Na zich min of meer succesvol te hebben beziggehouden met erken van Bruckner, Mahler, Schönberg en Ravel is er nu een symfoniereeks van Beethoven in wording van Stefan Blunier. Of die alle orkestwerken gaat omvatten, moet nog blijken – de ouvertures zijn er in elk geval reeds bij.

De namen ‘Beethovenorkest’ en ‘Bonn’ verplichten haast tot zo’n project. Jammer dat de markt anno 2017 al zo oververzadigd is met Beethovensymfonieën en de concurrentie dus moordend is.

Zeker, ook Blunier laat mooie dingen horen en doet niets fout. Maar zijn orkest heeft niet de kwaliteit van ’s werelds topensembles en hij toot niet de bevlogenheid, kennis en ervaring van dirigenten als Klemperer, Karajan (DG 463.088-2), Abbado (DG 477.5864), Zinman (Arte Nova 74321-65410-20), Harnoncourt (Warner 0927-49768-2) en Gardiner (Archiv 439.900-2).

Blunier werkt de muziek steeds keurig af, zorgt goed voor details, geeft de muziek vaak vaart. In zoverre is er niets mis mee en op een avond in de zaal zou ik er heel gelukkig mee zijn. Waar het wat aan ontbreekt, is aan meerwaarde en die geven voor herhaald gebruik die andere dirigenten wel zover dat nu al gesteld mag worden voor een nog niet volledige cyclus.