Brahms: Capriccio’s in fis op 76/1 en b op. 76/2; Intermezzi in As op. 76/3 en Bes op. 76/4; Intermezzi op. 117 nr. 1-3; Klavierstücke op. 118 nr. 1-6. Arcadi Volodos. Sony 888751-3019-2 (54’03”). 2016

Een goed interview van Micha Spel met de pinist in de NRC van 18 mei 2017 stimuleerde om deze cd snel te bemachtigen. Zoveel opnamen maakt de Russische, in Parijs levende Volodos niet en meestal zijn ze verrassend goed. Het is alweer vier jaar geleden dat hij zich aan Mompou wijdde.

De hier opgenomen, latere en late pianowerken strooide hij wel door zijn recitals, maar gelukkig is hij er ook toe gebracht om ze nu samen in Berlijn op te nemen. Lukt het hem hier opnieuw iets bijzonders tot stand te brengen?

Ja en nee. Beschikkend over een techniek waarmee hij de lastigste problemen aankan en alle contrastrijke aspecten van de te spelen muziek makkelijk beheerst, weet hij goed met de luisteraar te communiceren. Zijn spel lijkt haast spelenderwijs de juiste sfeer te scheppen. Het getuigt van doelmatigheid en eenvoud zoals hij fraai zuivere melodielijnen laat ontstaan. Vooral dat laatste treft. 

De contouren zijn niet scherp getekend, maar wel mooi genuanceerd. Het mooist slaagden de beide Capriccio’s uit op. 76, beide in mineur, gevolgd door een paar Intermezzi in majeur.

Natuurlijk bevallen ook de zes stukken uit op. 118 wel, maar hier klinkt hij bij vlagen haast te beheerst en terughoudend. Het wiegenlied waarmee op. 117 nr. 1 begint had al een wat grotere golfbeweging mogen bezitten, in op. 118 lijkt sprake van een lichte expressieve terughoudendheid, zeker in nr. 6.

Toch behoort Volodos naast Lupu (Decca 417.599-2), Ax (Sony SK 48046), Gilels (DG 447.446-2), Katchen (Decca 455.247-2) en Vinnitskaya (Alpha ALPHA 231) zeker tot de betere en interessantere Brahmsvertolkers.