Bull, O.: A Norwegian pioneer. Nocturne voor viool en orkest op.2; De zondag van het herdersmeisje (bew); Bezoek aan een berglandschap; Adagio religioso op. 1 ‘Gebed van een moeder’; Polacca guerriera (ged., bew);  ‘Adagio’ uit Vioolconcert in e; El agiaco cubano, ‘Grote mars’, ‘Andante maestoso’ (bew); Cantabile dolorosa e rondo giocoso; La mélancolie (bew); Sigrids lied; Barcarolle; Schotse fantasie ‘Homage to Edinburgh’; Andante cantabile (bew); Cantabile ‘Reminicens from the concert in Frederiksvaern’; In momenten van eenzaamheid; Grieg: ‘Op de wedstrijd’ uit Sigurd Jorsalfar op. 56. Arve Telefsen (v) met Håvard Gimse (p) c.q. het Trondheim symfonie orkest o.l.v. Eivind Aadland. Simax PSC 1261 (73’06”). 2004

Henning Kraggerud: Norwegian violin favourites. Bull, O.: De zondag van het herdersmeisje; ‘Adagio’ uit Vioolconcert; Sinding: Suite in oude stijl; La mélancolie (bw); Svendsen: Romance voor viool en orkest op. 26; Halvorsen: Noorse dansen voor viool en orkest nr. 1 en 2; Meisjeslied; Het lied van de oude visserman; Huwelijksmars; Andante religioso; Grieg: Ik hou van jou (bew); ‘De laatste lente’ uit Elegische melodieën op. 34 (bew). Met het Razumovsky symfonie orkest o.l.v. Bjarte Engeset. Naxos 8.554497 (59’20”). 1997

Als een Noorse romantische held stond Ole Bull (1810-1880) mogelijk model als Griegs Peer Gynt. De in Bergen geboren vioolvirtuoos was als autodidact een grootmeester op de Hardanger viool Hij reisde met zijn instrument door Europa en beleefde veel succes in Parijs waar hij in 1831 niet tot het Conservatorium werd toegelaten, maar wel Paganini hoorde en bevriend raakte met Chopin. Paganini’s invloed is merkbaar in  de flitsende Polacca guerriera die door Harald Heide werd georkestreerd en voor viool werd bewerkt door Tellefsen.

Hij studeerde aanvankelijk theologie, maar werd ook leider van een tonnel- en muziekgroep in Christiania (het huidige Oslo). Hij toog vervolgens naar Kassel om Spohr te ontmoeten en ging daarna naar Göttingen, waar hij in een duel betrokken werd.

Hij ging zelfs naar de V.S., waar hij met een Amerikaanse trouwde en een vermogen won en weer verloor. Een kleurige, ondrernemende figuur dus.

Hij was ook een van de Noorse verzamelaars van volksmuziek die hij in een aantal eigen composities als ‘De zondag van het herdersmeisje’ en ‘La mélancholie’ verwerkte. Op een wat ambitieuzer manier deed hij dat ook in zijn vioolconcert, waarvan helaas alleen het ‘adagio’ is opgenomen. 

Een wat theatraler karakter heeft het ‘andante maestoso’ uit Agioaco cubano.

In zijn werk is hij beïnvloed door Bellini, zoals goed blijkt in de zoete lyriek van het ‘Adagio religioso – Gebed van een moeder’.  Het ‘Cantabile dolorosa e rondo giovosa’ heeft zeker een onbekende programmatische ondergrond.

Een bijzonderheid is dat hij op zijn viool een erg platte brug had die het akkoordspel flink vergemakkelijkte en hij schijnt ook een heel lange strijkstok te bebben gehad. 

Dit lichtere repertoire is in goede handen bij Arve Tellefsen die practig speelt en goed door het orkest wordt gesteund.

Voor wie een wat bredere kijk op de Noorse vioolmuziek wil krijgen is er de interessante cd van Kraggerud, die Bull combineert met Sinding, Svendsen, Halvorsen en Grieg.