Beethoven: Trio voor piano, klarinet en fagot in Bes op. 11 Gassenhauer trio; Duo’s voor klarinet en fagot in C WoO. 27/1, F WoO. 27/2 en Bes WoO. 27/3. Elisabeth Leonskaja (p), Eduard Brunner (kl), Klaus Thunemann (fag). Tudor CD 713 (45’01”). 1986

Op zoek naar de minst bekende werken van Beethoven, komt men al gauw in de buurt van zijn trio’s en duo’s voor ongewone instrumentencombinaties. Over de achtergrond van het Gassenhauer trio is al wat geschreven in de recensie van de opname van de Complete werken voor blazers door het Ottetto italiana.

Een Gassenhauer is namelijk een straatdeuntje, we zouden nu zeggen een hit. Beethoven koos er eentje dat hij vermoedelijk ’s avonds door kroegtijgers hoorde lallen. Het blijkt uit de komische opera l’Amor marinaro ossia il corsaro van Joseph Weigl te zijn en diende als inspiratie voor het derde deel uit het Gassenhauer trio.

Daarvan is de authenticiteit zeker. Enige twijfel bestond of de waarschijnlijk ook voor een paar leden uit het keurvorstelijk orkest in Bonn geschreven  driedelige Duo’s wel echt van Beethoven zijn. Dat blijkt volgens recente publicaties nog steeds niet met zekerheid te zijn aangetoond. Maar wat maakt het eigenlijk uit? Het zijn aardige stukken en de drie musici op deze cd die ook tijdens Gidon Kremers zomerse Lockenhaus festival te gast waren, spelen de drie werken met een glimlach en veel animo.