Beethoven: Pianotrio’s nr. 1 in Es op.1/1 en 7 in Bes op. 97 Aartshertogtrio. Zwitsers pianotrio. Audite 97.692-2 (74’18”). 2014

Beethoven: Pianotrio’s nr. 2 in G op.1/2 en 5 in D op. 70/1, Zwitsers pianotrio. Audite 97693-2 (61’12”). 2014 

Beethoven: Pianotrio’s nr. 3 in c op.1/3 en 6 in Es op.70; Variaties in Es op een oorspronkelijk thema op. 44. Zwitsers pianotrio. Audite 97.694-2 (75’50”). 2015

Beethoven: Pianotrio’s nr. 4 in Bes op. 11 Gassenhauer, 8 in Es WoO. 38 Grand trio en in Es WoO. 39, Hess 48. Zwitsers pianotrio. Audite 97.695 (63’21”). 2016 

Beethovens eerste gepubliceerde werken, zijn opus 1, waren drie pianotrio’s die al een duidelijke vooruitgang van het genre tonen na de trio’s van Haydn en Mozart. Dat gebeurt vooral door de onafhankelijkheid van de drie partijen. Ze zijn bevrijd van het wat drukkende formalisme van Haydn en blikken al vooruit naar beide rijpere trio’s uit op. 70omdat ze allerlei harmonische verwikkelingen, thematische vernieuwingen en structurele veranderingen tonen. De pianopartij heeft aan belang gewonnen en bevat dramatische uitbarstingen die typisch zijn voor Beethovens middenperiode.

Vooral op.70/1 uit 1808 is bijzonder en de bijnaam Geistertrio is logisch vanwege het mysterieuze, pakkende largo. De vrolijke, maar wat bombastische finale is hierna heel onderhoudend.

Het zogenaamde Aartshertog trio op. 97 uit 1811 is het laatste grootschalige werk dat Beethoven in dit genre schreef en het is typerend beslissend. Het derde, tevens midden deel bestaat uit een heel treffende reeks varia waarin de cello de grootste thematische last draagt. Het thema is zangerig van aard en wordt ontwikkeld tot een coda dat een prachtige opsomming is van het voorgaande geheel. De finale mag dan wat minder krachtig zijn dan in op.70/2, maar bezit niettemin een grote ritmische vaart.  

Sinds 1980 golden de volledige opnamen van deze werken door het Beaux Arts trio (Philips 468.411-2), ongeveer ex aequo met het Florestanntrio (Hyperion) als de mooiste, maar nu is daar de nieuwe uitgave van het Schweizer Klaviertrio dat bestaat uit Angela Golubeva (v), Sébestien Singer (vc) en Martin Lucas Staub (p). Deze jongeren zorgen eveneens voor een fijne, coherente samenvatting met een behoorlijke transparantie, een preciese articulatie, een scala aan dynamiek en de nodige ritmische spankracht.

Zeer de moeite waard, waarbij het van voordeel kan zijn dat de trio’s zijn verdeeld over vier afzonderlijk verkrijgbare cd’s.