Bach, J.S.: BWV…… or not. Bach, J.S./Weiss: ‘Fantasia’ en ‘Rondeau’ uit Suite voor viool en klavecimbel in A BWV. 1025; Bach, J.S./Pisendel: Sonate voor viool en b.c. in c BWV. 1024. Bach, J.S./Bach C.P.E.: Sonate voor fluit, viool en b.c. in G BWV. 1038; C.P.E.Bach/J.S. Bach: Sonate voor 2 violen in d BWV. 1036 (bew.); Bach.J.S./Goldberg: Sonate voor 2 violen en b.c. in C BWV. 1037; Fuga voor viool en b.c. in g BWV. 1026; ’Sonata a traversa, violino e continuo uit Musikalisches Opfer BWV. 1079. Amandine Beyer (v), Alba Rosa (v), Baldomero Barciela (vdg), Manuel Granatiero (fl), Anna Fontana (kl) en Gli incogniti. Harmonia Mundi HMM 90.2322 (79’55”). 2017

Wie de lijst met BWV nummers opslaat, meent dat daarmee zekerheid wordt geboden dat alle daarin opgesomde werken ook echt van Bach sr. zijn. Maar net als andere barokcomponisten speelde Bach, vaak in tijdnood door productiedwang ook leentjebuur bij zichzelf an anderen. Zolang daar goede muziek uit ontstaat, is er weinig op tegen, maar het zou wel eerlijk zijn de herkomst te vermelden. Vooral bij de hogere BWV nummers vanaf 1025 is hiervan sprake. De ouderdom van de componist kan hierin een rol hebben gespeeld. 

Neem de zevendelige Suite in A uit 1740 waaruit hier twee deeltjes zijn opgenomen. De blijken te berusten op een arrangement van een luitsonate van Silvius Leopold Weiss. Grondig musicologisch speurwerk bracht ook de herkomst van een aantal andere composities aan het licht. De Franse barokvioliste Amandine Beyer volgde dit spoor en legde met een paar collega’s uit haar ensemble Gli incogniti wat betreffende composities vast. Los van hun feitelijke origine vormen ze als werken die aan status verloren hebben, maar niet aan allure een aardig programma en zoals van Beyer en haar collega’s te verwachten krijgt dat een heel goede, serieuze en waarachtige vertolking. Verstoppertje spelen met Bach is genoeglijk, zeker als dat door de vertolkers op hoog niveau gebeurt.