Bach, J.S.: Consolatio. Cantates nr. 75 Die Elenden sollen essen BWV. 75, Jesus  nahm zu sich die Zwölfe BWV 22 en Herr Jesu Christ BWV. 127. Hannah Morrison (s), Carlos Mena (ct), Hans Jörg Mammel (t), Matthias Vieweg (bs) met het Ricercar Consort o.l.v. Philippe Pierlot. Mirara MIR 332 (66’03”). 2016

Het begrip Consolatio (vertroosting, maar ook opmontering, stimulans) dat als titel van deze cd fungeert, kan men verschillend opvatten. Natuurlijk gaat het in delen van de muziek om troost te geven en bemoediging te verstrekken, maar in een diepere laag schuilen er wat de componist betreft dezelfde stimulansen in.

Daarvoor moet men weten dat Bach voor zijn sollicitatie naar het ambt van stadsscantor aan de Leipzigse Thomaskirche op 7 februari 1723 de Cantate Jesus nahm zu sich die Zwölfe dirigeerde. Hij was één van de wel vijf sollicitanten, waaronder ook Telemann en Graupner. Maar deze trokken zich voortijdig terug omdat ze elders meer konden verdienen. Zo verwierf Bach op 22 april de door hem begeerde functie. 

Min of meer om dat te vieren schreef hij de driedelige, 30’14’ durende Cantate nr. 75 Die Elenden sollen essen.

Natuurlijk hadden we wat Die Elenden betreft al opnamen van  Leonhardt (Teldec 2292-42573-2), Koopman (Erato 3984-21629-2), Rilling (Hännsler 98891), Herreweghe (Harmonia Mundi HMC 90.1843), Biller (Rondeau ROP 4036), Gardiner (SDG 101), Suzuki (BIS CD 901). Iets dergelijks geldt voor beide andere cantates. In die zin was dus geen grote behoefte aan een nieuwe uitgave.

Maar de combinatie van juist deze drie werken door het scherp gecontoureerde kleinschaligheid bedrijvende Belgische Ricercar Consort is bijzonder en hoogst interessant. Op de wat neuzige stem van tenor Jörg Mammel na zijn de interpretaties zeer geslaagd.