Blumenfeld: Préludes op. 17/1, 10, 19 en 20; Nocturne-Fantaisie op. 20; Variations caractéristiques op. 8; Une nuit à Magaratch op. 6/1; Étude op. 54; Sonata-Fantasia op. 40. Karl-Andreas Kolly. MDG MDG 904-2074-6 (65’55”(). 2016 

Waarschijnlijk zullen weinige muziekliefebbers en zelfs pianisten eerder iets hebben gehoord van de Russische componist/pianist/dirigent Felix Michailovitch Blumenfeld (1863-1931). Hij leefde en werkte - eerst als conservatoriumdocent, na 1912 als dirigent van van de keizerlijke opera - in Sint Petersburg en componeerde een symfonie, aan kort werk voor piano en orkest, kamermuziek, pianowerken en liederen. Bovendien had hij Horowitz als een van zijn studenten.

Zelf moet ik op dit gebied bekennen een ignoramus te zijn, maar ik had kunnen weten dat er van zijn Allegro de concert (Solfertis op Hyperion CDA 67511) en een stel Études uit op. 3, 4, 36, 44, 48, 54 al een opname uit 1993 van Daniel Blumenthal bestaat (Marco Polo 8.223656). 

Bij nader beluisteren van de hier opgenomen keuze uit Blumenfelds pianowerken wordt wel duidelijk, waarom ze zo weinig gangbaar zijn. Ze zijn deels namelijk razend moeilijk uitvoerbaar. Maar het idioom is ook best persoonlijk en duidelijk Slavisch getint. Soms lijkt een verre invloed van Chopin hoorbaar en de nabijheid van Rachmaninov is ook duidelijk. Blumenfeld kan worden geplaatst in de omgeving van Glazoenof en Lyapoenov.

Wie van virtuoze laatromantische pianomuziek houdt, moet zeker eens naar deze heel mooi opgenomen, met veel inzicht en een grote technische beheersing gespeelde uitvoeringen die fijn een leemte vullen luisteren.