Bruch: Schotse fantasie op.46; Vioolconcert nr. 1 in g op. 26. Joshua Bell met de Academy of St. Martin-in-the-Fields. Sony 190758-4200-2 (55’39”). 2017
Dat Joshua Bell, die afstamt van Schotse voorouders, als opvolger van Neville Marriner leider is geworden van de Londense Academy of St. Martin-in-the-fields wierp zijn eerste vruchten af in de opname met de Vioolconcerten van Bach (Sony 888430-8779-2).
Dat hij zich nu aan de beide populairste werken voor viool en orkest van Bruch wijdt, biedt op zichzelf weinig nieuws, net zomin als die Bach uitgave al is begrijpelijk dat de violist zich op velerlei gebied wil profileren. Maar waarom dan niet een keuze uit de andere werken voor viool en orkest van deze componist? Denk aan de nog steeds heel fijne uitgave van de volledige werken voor viool en orkest, dus inclusief de Vioolconcerten nr. 2 in d op. 44, 3 in d op. 58, het Adagio apassionato op. 57, In memoriam op. 65, Konzertstück op. 84, Romance op. 42 en Serenade op 75 door Salvatore Accardo (Philips 432.282-2 op 3 cd’s) uit 1978.
Maar die kritische opmerking doet niets af aan de intensiteit en de flair waarmee hij samen met zijn ensemble de bekendste concertante werken van Bruch uitvoert. Duidelijk wordt meteen hoe goed hij deze werken van binnenuit kent en fraaie accenten en lichte verschuivingen aanbrengt. Het wekt herinneringen aan de oude identieke opname van Heifetz (RCA 09026-61745-2) en de wat latere van Perlman (EMI 356.523-2). Dus gaat het toch om een niet te versmaden aanwinst.