Bach, J.S.: Chromatische fantasie en fuga in d BWV. 903; Engelse suite nr. 2 in a BWV. 807; Preludes en fuga’s nr. 5 in D BWV. 874, 10 in e BWV. 879, 17 in As BWV. 886, 20 in a. BWV. 889, 23 in B BWV. 892 en 24 in b BWV 893 uit het Wohltemperiertes Klavier. Friedrich Gulda (clavichord). Berlin Classics BC 301063 (60’17”). 1978/9

Voor velen van de oudere generatie liefhebbers van pianomuziek is de met mythes en sterke verhalen omgeven Oostenrijkse pianist Friedrich Gulda (1930-2000) een icoon. Zeker ook voor mij die in de gelukkige omstandigheid was om hem een paar keer ‘life’ te horen.

In de rubriek Uitvoerende kunstenaars’ is een artikel aan hem gewijd, maar er is natuurlijk veel meer over hem te melden.

Zijn bewonderaars zullen nooit genoeg van hem krijgen en zijn gelukkig vele bij Amadeo, ARS, Decca, DG, ORF, Philips e.a. veeschenen opnamen koesteren.

Aangenaam is dan de verrassing wanneer ineens een nieuwe cd onder de titel The mono tapes verschijnt met in 1978 en 1979 op verschillende locaties met verschillende instrumenten - een Widmeyer en een Neupert  - gemaakte privé opnamen die nooit waren bedoeld voor publicatie.

Laten we daarom des te dankbaarder zijn dat ze nu beschikbaar zijn in zo goed mogelijk door Christopher Stickel gerestaureerde vorm. Keurig de textuur helder houdend en met de nodige ritmische vaart, soms even te gejacht, speelt Gulda ook deze Bach. Dat zal geen verrassing zijn voor wie  zijn vroeger geprezen piano opnamen met werken van Bach kent: het complete Das wohltemperierte Klavier (Philips 412.794–2) en Gulda plays Bach (DG 477.8020). Gulda afficionados zullen deze opname niet willen missen.