Bach, J.S.: Sonate a cembalo obligato e traversiere solo. Fluitsonates in b BWV. 1030 en in A BWV. 1032; Vioolsonate nr. 6 in G BWV. 1019 (bew.); Orgelsonate nr. 2 in c BWV. 526 (bew.). Laura Pontecorvo en Rinaldo Alessandrini. Arcana A 453 (58’29”). 2017

In de achttiende eeuw werd de traverso - de voorloper van de metalen dwarsfluit - enorm populair en ontstond een constante vraag naar muziek voor het nieuwe instrument. Van de zes sonates die Bach hiervoor schreef, zijn er twee waarschijnlijk niet van hem, maar bevatten wel kostelijke muziek.

De werkelijk van hem afkomstige sonates en de Partita voor solofuit worden gekenmerkt door een complexe schrijfwijze waarin fluit en klavecimbel een gelijkwaardige rol spelen in de fluitpartij en de rechterhand van het klavecimbel. Daardoor wordt soms de indruk gewekt dat het om triosonates gaat. Een zekere koele terughoudendheid is niet vreemd aan deze werken die ook een grote schoonheid bezitten. 

Wie de complete werken voor fluit met en zonder klavecimbel en b.c. wil hebben, kan het beste terecht bij Marc en Pierre Hantaï (Mirare MIR 038 en 370). 

Laura Pontecorvo en Rinaldo Alessandrini slaan een heel andere weg in en combineren twee van deze Fluitsonates met bewerkingen van een Viool- en een Orgelsonate. Een interessante gedachte, zeker omdat deze resulteert in nieuwe werken die origineel hadden kunnen zijn.  

Laura Pontecorvo had al meegewerkt aan de opnamen van Cimarosa’s Concert voor 2 fluiten en een viertal fluitkwartetten (Stradivarius STR 33604) en Rinaldo Alessandrini toont eens temeer aan dat hij niet alleen een goede dirigent van Concerto Italiano is, maar ook een puike klavecinist. 

Het is wel eens goed om Bachs muziek helder en vrolijk vanuit een Latijnse achtergrond te horen. De kennismaking met de bewerkingen is heel aangenaam en bevalt goed.