Bliss: Morning heroes F. 32; Hymn to Apollo. F 116. Samuel West (spr ) met het BBC Symfonie orkest en -koor o.l.v. Andrew Davis. Chandos CHsa 5159 (65’12”). 

Wanneer op 11 november 2018 wordt herdacht dat honderd jaar geleden in Compiègne de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog wordt herdacht, zou Morning heroes (1930) van Arthur Bliss (1891-1975) daarbij een passende muziek kunnen zijn. De componist diende als militair in die strijk en herinnert zich de dodelijke loopgraven. Zijn enige troost was af en toe het genot van het zien van een vlinder of ’s nachts van het sterrenbeeld Orion. Hij constateerde te midden van alle geweld dat men onder zulke omstandigheden een bijzonder gevoel van aandacht ontwikkelt dat veel scherper is dan onder normale situaties.

Tijdens de slag om de Somme bij Cambrai was Bliss gewond geraakt tijdens een gasaanval en flink getraumatiseerd keerde hij naar Engeland terug, aar hij nog jarenlang werd gekweld door nachtmerries. Met de Symphony for orator, chorus and orchestra ‘Morning Heroes’ uit 1930 schreef hij een vijfdelig muzikaal monument voor de gesneuvelden en meer in het bijzonder voor zijn in 1916 gevallen broer Francis Kennard.

Hij koos daarvoor poëzie van onder andere de ook gesneuvelde Wilfred Owen (’Spring offensive’, alleen begeleid door trom en pauken), die we ook uit Brittens War Requiem kennen en verder Homerus, Robert Nicols en Walt Whitman.

De vorm van het werk is vrij symfonisch met twee langzame delen die twee martiale scherzi met in hun midden een ander langzaam deel omringen. De sfeer is eerder overpeinzend dan elegisch, meer als herinnering dan in boosheid.

Met het BBC koor en orkest toont Andrew Davis Davis goed aan dat dit requiem een voor zijn tijd heel goed werk is en zeker niet iets van het enfant terrible waarvoor Bliss doorging. Samuel West leidt het werk mooi in met een lange tekst van Homerus en Davis treft de sfeer raak.

Als een soort troost was er nog plaats voor de Hymn to Apollo (1928).