Bach, C.P.E.: Menuet met 5 variaties Wq. 118/3, H. 44; Fuga’s in F Wq. 119/3, H. 100/1 en A Wq. 119.4, H. 101/5; Andante in a Wq. 65, H. 19; Klavecimbelsonates in G Wq. 65/15, H. 43 en F Wq. 65/18, H. 48; Arioso met 7 variaties Wq. 118/4, H. 54; Larghetto in Bes Wq. 65/9, H. 18; Sonata per il cembalo a 2 tastature in D Wq. 69, H. 53. Miklós Spányi. BIS  CD 2331 (77’53”). 2018

De in 1714 als tweede zoon van Bach geboren Carl Philipp Emanuel was als puber al een gevierd klavierspeler, dus is het niet verrassend dat hij als volwassene componeerde voor en speelde op klavecimbel, clavichord en orgel.

Van zijn hand zijn zo’n vijftig klavecimbelconcerten bewaard gebleven. Veel omvangrijker, echter, is zijn muziek voor soloklavier met als bekendste de zes Pruisische sonates uit 1743 en de zes Württembergse uit 1744. Maar er is veel meer aan Probe-stücke en Fantasieën für Kenner und Liebhaber. 

Klavecinist Miklós Spányi is geen vreemde in de klavecimbelmuziek van Carl Philipp Emanuel Bach. en heeft zich tot taak gesteld ze volledig op te nemen. Eerder verschenen van hem Concerten op (BIS 786, 857, 1957, 1967) en solowerken (BIS 1328, 1493, 1623, 1762, 1763, 2046) in dat streven naar volledigheid. Afgezien van nog een paar Sonates gaat het hier in aflevering 37 (!) met werken uit de periode 1745 tot 1755 vooral om haast vergeten korte werken die bij nader inzien best de moeite waard zijn.

Het is misschien geen muziek die steeds eenvoudig te begrijpen is en die niet meteen het hart in emotioneel opzicht raakt.

Maar Miklós Spányi vangt het zeer persoonlijke idioom, van Emanuels stijl met gezag en technische finesse; Hij omarmt van harte de empfindsame Stil en behandelt de onderbroken ritmen, de onverwachte pauzes en de korte dynamische effecten met spontaan aplomb. De luisteraar kan meegenieten van het resultaat en de bezielde uitbarstingen met daaronder een paar fijne nieuwe ontdekkingen.