Brahms: Die schöne Magelone op. 33 nr. 1-15. John Chest (b) en Marcelo Amaral (p). Alpha ALPHA 431 (57’23”). 2018

Brahms: Die schöne Magelone op. 33 nr. 1-15. Roman Trekel (b), Oliver Pohl (p), Bruno Ganz (spr). Oehms OC 331 (2 cd ’s, 1u. 39’49”). 2003

Die Liebesgeschichte der schönen Magelone und des Grafen Peter von Provence vormde als ridderverhaal in 1797 het onderwerp voor een verhaal in proza en verzen over een dertiende eeuwse graaf uit de Provence die op zoek gaat naar de dochter van de koning van Napels. Ze treffen elkaar, worden verliefd en vluchten, raken weer gescheiden maar worden weer verenigd en leven nog lang en gelukkig.

Tussen 1861 en 1869 zette Brahms vijftien van de achttien gedichten van Tieck op muziek. Het leidde niet tot een duidelijk verhalende cyclus bij  Brahms omdat de context ontbreekt. Dat is spijtig want daardoor krijgen die liederen niet de aandacht die ze verdienen.

In sommige opnamen wordt daaraan wat gedaan door een verteller in te schakelen die verbanden legt en een grotere impact geeft de tekst enigszins  te integreren. Dat gebeurt heel mooi in de oudere opname van Trekel, waarvoor de in februari overleden beroemde Bruno Ganz werd gekozen.

Die schöne Magelone is wel een werk dat bij voorkeur door een man moet worden gezongen, al maakte bv. ook Elly Ameling er een opname van met Rudolf Jansen (Omnium GW 13001, 5 cd’s).

Tot nu toe werd de colonne cd opnamen van het werk aangevoerd door Dietrich Fischer-Dieskau en Sviatoslav Richter (BBC BBCL 4255-2) plus door Christian Gerhaher en Gerold Huber (Sony 88985-41312-2).

Maar ook Roman Trekel beschikt over een heel fraaie, plooibare stem en interpreteert vol jeugdig vuur. Zijn hoogste tonen zijn bijzonder en vervagen vaak mooi. Samen met Pohl en Ganz zorgt hij voor een van de betere opnamen.

Aan lyrisch vermogen komt de Amerikaanse bariton John Chest weinig tekort en zijn voordracht is aantrekkelijk, zij het niet helemaal op het niveau van F.D. en Gerhaher.