Bach, J.S.: Orgelconcerten in D naar BWV. 169 en 49, in d naar BWV. 146, 188 en 1052, in D naar BWV. 29 en BWV. 120a, in d naar BWV. 35 en 1055; Sinfonia’s Cantate nr. 75 Die Elenden sollen essen BWV.  75 en Cantate nr. 156 Ich stehe mit einem Fuß im Grabe BWV. 156 (bew.) en in g naar BWV 1041 en VWV 1058. Bart Jacobs met Les Muffatti. Ramée RAM 1804 (79’59”). 2018

Is het niet verwonderlijk dat Bach, zelf een begaafde organist, wel handenvol solowerken voor orgel en obligate orgelpartijen voor cantates schreef, geen enkel ‘echt’ orgelconcert componeerde? Wat hij wèl in zijn periode in Weimar deed in wat nu is gerangschikt is als BWV 592-596 zijn bewerkingen van materiaal van Van Saxen Weimar en Vivaldi. Er moet ook nog een BWV. 597 zijn geweest, maar dat is verdwenen.

Wat we hier horen, zijn bewerkingen van sinfonia’s uit cantates waarin in een 18-tal zo’n orgelobbligato voorkomt en verder van delen uit vaak verloren gegane viool- en hoboconcerten uit zijn tijd in Cothen en Weimar eb uit klavecimbelconcerten, In 1726 schreef Bach zes cantates met een belangrijke rol voor het orgel, hoewel dat vaak nauwelijks opvalt als je die werken hoort.

In ieder geval is het heel goed mogelijk gebleken om uit die afzonderlijke fragmenten goede orgelconcerten te construeren. Dat is wat hier is gebeurd en het geeft een idee van wat Bach tijdens optredens in Dresden mogelijk ten gehore bracht.