Bach, J.S.: Suites voor solocello nr. 1-6 BWV. 1007/1012. Lucia Swarts. Challenge CC 72784 (2 cd’s, 2u., 23’28”). 2014

Met zijn zes Suites voor solo cello verschafte Bach cellisten de ultieme bestaansreden als hun soort muzikaal Oude Testament. Het was de jonge Pablo Casals die, toen hij in 1889 in een boekwinkel in Barcelona een oud exemplaar vond, hun grootsheid besefte als één omvangrijk werk en daar tussen 1936 en 1939 als eerste een opname van maakte (Naxos 8.110915/6).

De werken uit rond 1720 werden als tamelijk academisch beschouwd en koud, mechanisch gevonden terwijl er zoveel warmte, poëzie en ruimte uit straalt

De preludes zijn vol fantasie, de allemandes en courantes vlot, de gigues rustig, de menuetten gracieus en de sarabandes serieus.

In de loop der jaren verschenen vele opnamen van deze Suites en we kunnen deze in twee categorieën onderscheiden: uitvoeringen met een modern instrument, waarbij de reeks als een sterke, virtuoze krachttoer wordt behandeld en vertolkingen op een barokinstrument met een bijpassende strijkstok en stokvoering die zich concentreren op de eigenschappen van de feitelijke dansen en die lichter en mogelijk wat droger zijn.

Lucia Swarts valt met haar interpretaties nadrukkelijk in de tweede categorie. In de Suites nr. 1-4 gebruikt ze een barokcello van Peter Rombouts uit 1710, in nr. 5 een barok basse de viole van Egidius Snoeck uit ca. 1715 en in nr. 6 een violoncello piccolo van Marcus Snoeck uit rond 1730. De strijkstok maakte Luis Emilio Rodriguez in 1985.

Daarmee voldoet ze direct aan de voorwaarde dat goed materiaal het halve werk is en treedt ze onder andere in de voetsporen van haar leermeester Anner Bijlsma die op deze manier zijn opname in 1992 maakte (Sony S2K 48047) en Jaap ter Linden (Harmonia Mundi HMU 90.7216/7). Ze had in 1996 al eens meegewerkt aan een Bachproject met Herre-Jan Stegenga, Harro Ruijssenaars, Larissa Groenveld, Frances-Marie Uitti en Dimitri Ferschtman (Amsterdam Classics AC 97101), maar bogend op een lange omgang met deze materie zorgt ze nu voor een der momenteel mooiste opnamen van deze muziek.

Aardig detail: de opname werd eind juni 2014 in een zaal van het Rijksmuseum met qua sfeer bijpassende schilderijen gemaakt door producent Guido Tichelman.

Wat zijn we in de zeventig jaar na Casals een stuk verder gekomen……