Boccherini: Strijkkwartet in G op. 52/3 G. 234; Stabat mater (versie 1 1781) G. 532; Strijkkwintet in in f op. 42/1 G. 348. Dominque Labelle (s) met het Sarasa ensemble. Naxos 8.573958 (78’47”). 2015
Deze cd geeft aan de hand van werken in verschillende genres een aardig beeld van Luigi Boccherini (1743 - 1805) als grootste Italiaanse componist uit de klassieke tijd - al werkte hij het grootste deel van zijn leven in Spanje. Dankzij de afstand van de toonaangevende Oostenrijks/Duitse trend behield hij een individuele stem die was doordrenkt van verfijnde gratie. Hij wordt nog steeds vaak onderschat (hij werd ooit ‘Haydns vrouw’ genoemd), maar er valt veel te waarderen in in zijn bijzondere, expressieve stem.
Hij componeerde 26 symfonieën, een opera, verschillende gewijde werken en meer dan driehonderd strijkkwartetten, -kwintetten en -trio’s. Zelf was hij een virtuoze cellist en hij componeerde ook elf celloconcerten, maar zijn grote verdienste zijn de strijkkwintetten met 2 celli. Nadat hij in 1769 in Madrid was neergestreken, moest hij muziek schrijven (en spelen) voor zijn werkgever Don Luis (de broer van koning Carlos III). Die Don had een strijkkwartet dat door Boccherini tot kwintet werd aangevuld.
Van het Stabat mater waarvan al de nodige opname bestaan, o.a. van Roberta Invernizzi met L’Archibudelli (Sony SK 89926) en Sandrine Piau c/s (Aparté AP 194), bestaan twee versies. Hier klinkt de eerste, intieme elfdelige het strijkkwintet uit 1781. In 1801 verscheen een tweede versie met een toegevoegde ouverture en een extra alt en tenor plus orkest. Daarvan is een opname met Susan Gritton, Sarah Fox, Paul Agnew en het King’s Consort (Hyperion CDA 67108).
In het werk valt nog iets van Pergolesi’s invloed te herkennen, Het is heel sober met ‘Eja mater’ en het slot ‘Quando corpus morietur’ als bijzondere momenten. Dominique Labelle weet precies wat van haar wordt gevergd en laat dat duidelijk horen. De betreffende leden van het Saraza ensemble, dat wordt gevormd door Elizabeth Blumenstock en Christina Day Martinson (v), Jenny Stirling (va), Timothy Merton en Phoebe Carrai (vc), verrichten hun begeleiding naar behoren en laten zich in het niet zo vaak opgenomen kwartet en kwintet zelfbewuster horen.
Dit geschakeerde programma geeft een bijzonder beeld van de Italiaans/Spaanse veelschrijver componist.