Bruckner: Symfonie nr. 9 in d WAB. 109. Münchens filharmonisch orkest o.l.v. Valery Gergiev. Münchner Philharmoniker MPHIL 0014 (62’00”). 2018

In 1995 maakte Sergiu Celibidache met het Münchense orkest een opname van Bruckner IX waarover hij 76’47” deed en daarmee een traagheidsrecord vestigde. Valery Gergiev pakt het werk net als alle andere dirigenten het onvoltooide driedelige werk voortvarender aan.

Gergievs Münchense Brucknercyclus vordert gestaag, want bevat al nr. 1 (MPHIL 0008), 2 (MPHIL 0012), 3 (MPHIL 9305211251), 4 (MPHIL 0002) en 8 (MPHIL 0013). Is het verrassend dat hij daarmee succes op succes stapelt en een van de mooiste Brucknercyclussen opbouwt naast die van Wand en Haitink? Het orkest toont zich van zijn beste kant met schitterende houtblazers, stoer koper en fluwelige strijkers, alles keurig in balans. De dirigent kiest sensibele tempi, gebruikt gelukkig de Nowak versie.

De dirigent ziet deze symfonie als samenvatting van Bruckners levenswerk als een psalm ter ere van God.

Na de kalmerende schoonheid van het slot kan men er na de zinsbegoochelende sensualiteit van het centrale trio uit het scherzo en het ijle koraal uit het adagio volledig vrede mee hebben dat een laatste deel ontbreekt.