Bach, J.S.: Toccata’s nr. 1-7 BWV. 910/6. Mahari Esfahani. Hyperion CDA 68244 (76’53”). 2018

Nu deze cd met de zeven Toccata’s verschijnt, valt op dat deze grillige werken weliswaar vaak zijn opgenomen, maar dan toch meestal op de piano, met Glenn Gould (Sony M2K 42269) als een der eersten en ook vaak met orgel. Bob van Asperen (EMI 754.081-2) was een der weinigen met een geheel overtuigende kijk op deze stukken.

Een eerste probleem is, dat geen autograaf manuscript voorhanden is om zich een idee te kunnen vormen van de geest, de expressieve vrijheid en de versieringen die deze muziek bepalen. Mahari Eshahani verrichtte daarom zelf wat speurwerk omdat hij vrij ongelukkig was met de huidige Urtext uitgaven en bericht daarover in een kort, maar gedetailleerd essay. Hij zorgde voor zijn eigen versie en onthult al spelend allerlei geheimen  

Dat levert nu eens kregelig zwoele momenten op in de tussenspelen en dan weer virtuoos uitbundige, zoals in de Toccata’s in D BWV. 912, e BWV. 814 en G BWV. 915. Verder hebben de heel mooie uitvoeringen een grote dosis fantasie en zeggingskracht en behoren zo tot de beste in hun soort.

De afbeelding op de cover van deze cd met een karikaturaal verwrongen en gekweld ogend hoofd van de Duits/Oostenrijkse beeldhouwer Franz Xaver Messerschmidt (1736 - 1783) past goed hierbij.