Busoni: Vioolsonates nr. 1 in e op. 29 BV. 233 en 2 in e op. 36a BV. 244; Bagatellen op. 28 nr. 1-4 BV. 229. Fabrizio Falasca en Stefania Redaelli. Brilliant Classics 95854 (68’23”). 2019

Nadat hij in 1907 zijn manifest Ontwerp van een nieuwe esthetiek van de toonkunst had gepubliceerd, vernietigde Ferruccio Busoni (1866 - 1924) helaas veel van zijn vroegere werken. Maar blijkbaar was hij toch nogal gehecht aan de beide Vioolsonates uit resp. 1889 en 1900 en de Bagatellen uit 1888. Sonate nr. 1 vertoont nog een sterke verwantschap met Brahms en de Vioolsonate nr. 2 beschreef hij later tegenover vrienden zelfs als zijn ware op. 1. 

Opvallen aan Vioolsonate nr. 1 is dat hiervoor Beethovens Pianosonate nr. 30  op. 109 als model diende en een stel variaties over een koraal van Bach bevat dat lijkt vooruit te blikken op de latere Busoni.

Fabrizio Falasca en Stefania Redaelli zorgen voor propere, sierlijke en intelligente vertolkingen waarnaar het plezierig luisteren is. Cristiano Rossi en Marco Vincenzi (Dynamic CDS 87), Christiane Erdinger en Gerhard Puchelt (Thorofon CTH 2045), Lydia Mordkovitch en Victoria Postnikova (Chandos CHAN 8868) registreerden allen beide sonates. Alleen Per Enoksson en Kathryn Stott (BIS CD 784) voegden ook de Bagatellen toe en bieden een waar alternatief.