Beethoven: Bagatellen (compleet). Bagatellen op. 33 nr/ 1-7; Bagatellen op. 119 nr.1-11; Bagatellen op. 16 nr. 1-6; Allegretto’s in c Hess 69 en c WoO. 53, Bagatelles in C Hess 73, Es Hess 74 in C WoO. 56 c WoO, 52, in a WoO. 59 ‘Für Elise’.in C Hess 57; Andante in C; Pianostukken in C ‘Lustig - traurig’ WoO. 54, in Bes WoO. 60, b WoO. 61, g WoO 61a. Ronald Brautigam. BIS SACD 2403 (8 cd’s, 6u., 49’23”). 2010

Een bagatel is een kleinigheid en in de muziek een klein, licht muziektuk. Wat dat laatste betreft, verkijken veel amateurs zich daarop. Beethoven schreef ze gedurende vrijwel zijn hele leven. Für Elise WoO 59 is daaronder de bekendste en populairste, naast het rondo Der Wut über den verloreren Groschen op. 129. De kortst ‘kleinigheid’ duurt slechts elk seconden. Maar de Bagatel in c WoO. 53 is bepaald niet nietig.

Dit deels op losse cd’s verkavelde album vormt als tiende deel van de reeks  complete pianowerken van de bewonderenswaardige Brautigam het sluistuk van zijn omvattende onderneming. Of de omschrijving ‘de complete Bagatellen’ juist is gekozen, is open voor discussie want alleen op. 33, 119 en 126 werden tijdens Beethovens leven officieel uitgegeven. De rest is meer een samenraapsel van korte stukken waarin enerzijds wordt teruggeblikt op de deeltjes uit de oude suitevorm, deels vooruit wordt gelopen op de karakterstukken uit de romantiek.

Voor deze opnamen gebruikte de pianist zoals gewenst fortepiano’s. Dat zijn een McNulty uit 2008 naar een model van Walter & Sohn en een McNulty uit 2007 naar Graf. De onderlinge klankverschillen zijn gering, wel heeft het tweede instrument een wat rijker klinkend hoogste en laagste register.

De vertolkingen zijn in vlotte tempi en klinken subtiel en helder, vaak met blijken van humor en steeds vol esprit. Maar de muziek wordt ook serieus genomen en de uitgave is een fijn unicum.