Bach, J.S.: Cantate nr. 63 ‘Christ, ätzet diesen Tag’ BWV. 63; Magnificat in Es BWV. 243a. Marie Perborst (s), Hana Blažiková (s), Eva Zaïcik (a), Thomas Hobbs (t), Stephan MacLeod (bs) met La chapelle harmonique o.l.v. Valentin Tournet. Château de Versailles Spectacles CV 5009 (59’12”). 2018

Bekend dat Bach in 1723 met zijn Magnificat voor 2 sopranen, alt tenor en een orkest met trompetten, slagwerk, hobo’s, strijkers en b.c. in Es BWV. 243a zijn opwachting als Thomascantor in Leipzig maakte. Behalve het Magnificat werd toen ’s middags 25 december was ’s morgens al de feestelijk (met vier in plaats van drie trompetten) bezette Cantate nr. 63 uitgevoerd.

Pas enige jaren later maakte Bach van het Magnificat de nu bekendere, maar in harmonisch opzicht wat minder gedurfde, bewerking van als  Magnificat in D BWV. 243, waarvan Jos van Veldhoven (Channel Classics CCS SA 32010) nog een mooie opname maakte nadat Philippe Herreweghe  ook een mooie versie had afgeleverd (Harmonia HMC 90.1781/2).

De twaalf delen van de Latijnse tekst zijn verdeeld over over ruim zeshonderd maten van het vrij compacte werk en het kent slechts een minuut of twaalf aan koorzang. Maar daar zijn hier wel wat later weer geschrapte Kersthymnen aan toegevoegd.

Het werk is in beide vormen veeleisend en vocale combinaties wisselen elkaar af in feestelijke uitbarstingen. Van BWV. 243a bestonden uiteraard wel goede opnamen, o.m. van Herreweghe op een dubbel cd (Harmonia Mundi HMC 80.1781/2), Preston (Oiseau Lyre 414.678-2), Gardiner (Soli Deo Gloria SDG 728) en Butt (Linn CKD 469).

Maar de nieuwe uitgave van Valentin Tournet is in muzikaal opzicht minstens gelijkwaardig maar wint tenslotte het pleit door samen met die historisch passende inleidende Cantate een goed beeld te geven van hoe krachtig Bach zijn terechte aanstelling in Leipzig na de nodige onenigheden verdiende.