Beethoven: Egmont op. 84; Inleiding tweede akte Leonore II WoO. 2b, H. 117; Menuetten nr. 1-6 WoO. 10; ‘Triomfmars’ uit Tarpeja WoO. 2a, H. 117; ‘Treurmars’ uit Dunckers Leonore Prohaska WoO. 96. Matti Salminen (bs, spr) en Kaisa Ranta (s) met het Turku filharmonisch orkest o.l.v. Leif Segerstam. Naxos 8.573956 (74’24”). 2018
Zijn leven lang was Beethoven betrokken bij het (muziek)theater, sms misschien zelfs tegen wil en dank. Zijn belangrijkste bijdrage was natuurlijk de opera Fidelio, maar als tweede grootschalig waren daar ook de toneelmuziek bij het drama Egmont van Goethe uit het seizoen 1809/10 en de Ouverture Coriolan bij het stuk van Heinrich von Collin. Werken die werden opgevoerd in het Weense Hoftheater,
Goethe had zijn werk dertig jaar eerder geschreven en het onderwerp van de Nederlandse graaf die in Brussel kwam protesteren tegen de maatregelen van de Spaanse bezetter Alva met de componist na aan het hart hebben gelegen want het begrip vrijheid stond bij hem hoog in het vaandel.
Toch was zijn muziek voor Egmont niet iets dat zijn beste inspiratie wekte en het ruim drie kwartier durende werk was niet op tijd gereed voor de geplande première. Een ander verhaal zijn de twee liederen die Klärchen in dit werk zingt. Die klinken juist heel geïnspireerd, fris en charmant, zeker het tweede, Die Trommel gerühret met zijn treffende melodie en marsritme.
Van Egmont bestaan al enige heel goede opnamen, o.a. van Karajan (DG 419.624-2), De Vriend (Challenge CC 72198) en Masur (Teldec 9031-77313-2) dus wat dat betreft heeft deze uitgave misschien weinig nieuws te bieden al toont Kaisa Ranta zich een voortreffelijke Klärchen en is Matti Salmijnen een sonore verteller.
Zijn grote belang ontleent deze eerder aan de andere werken: de Inleiding tot Leonore II uit 1805, de door Franz Beyer gereconstrueerde Menuetten uit 1796, de ‘Triomfmars’ uit Kuffners Tarpeja uit 1813 en de ‘Treurmars’ uit Friedrich Dunckers Leonora Prohaska uit 1815.
Materiaal dat op cd niet voor het opscheppen klaarligt en dat door een heel gemotiveerde Leif Segerstam vlotte, indringende vertolkingen krijgt.