Bruckner: Symfonie nr. 6 in A WAB 106. Londens symfonie orkest o.l.v. Simon Rattle. LSO Live 0842 (56;00”). 2019

Aan een met één orkest opgenomen Brucknercyclus was Simon Ratlle nog niet toekomen. In 1996 nam hij nr. 4 en 7 op in Birmingham (EMI 556.425-2, 556.425-2), in 2004 nr. 4 (EMI 384.723-2) en in 2012 nr. 9 (EMI 952.969-2) in Berlijn. Geen van die opnamen bereikte het stadium van favorieten

Dus begon hij wat nu mogelijk de cyclus voltooit in 2018 in Londen met nr. 8 (LSO Live LSO 3042) en vervolgt daar nu met nr. 6, een werk uit 1881 dat hij in in de versie Cohrs van de Urtext uitvoert. Dat is een pré, maar wat ook zwaar weegt, is, dat het Londens symfonie orkest een lichter klanklichaam is dan de meer voor Bruckner gedisponeerde orkesten uit Wenen, Berlijn, Leipzig, München en Amsterdam.

Met alle waardering voor Rattle’s frisse, dynamische aanpak van deze wat verwaarloosde, maar best interessante symfonie is het misschien veiliger om vast te houden aan Andris Nelsons (DG 483.6659), of Bernard Haitink (BR Klassik 900.147). Maar Rattle toont zeker authenticiteit als Brucknervertolker en dat hij de beste Urtext verzie van Cohs koos, pleit sterk voor hem.