Beethoven: Strijkkwintetten in C op. 29 en c op. 104. Ye Wu en Christian- Paul Suvaiala (v), Misha Pfeiffer en Tomasz Neugebauer (va) en Susanne Eychmüller (vc). Alpha ALPHA 585 (66’26”). 2019

Schreef Beethoven Strijkkwintetten? Voor sommige Beethovenliefhebbers zal het als een verrassing komen, dat Beethoven werken voor Strijkkwintet schreef. Die verrassing kan wat worden getemperd wanneer men weet dat alleen het Kwintet in C op. 29 uit 1801 een originele compositie in deze vorm is. Het kwam aan het eind van zijn eerste scheppingsperiode. Het is een meesterwerk met een Januskop: tegelijk retrospectief en vooruitblikkend met een prachtig Mozartiaans adagio molto espressivo. Maar het eerste deel lijkt wel vooruit te lopen op het karakter van het eerste Rasoumovsky kwartet op. 59 en het Pianotrio nr.7, Aartshertog. 

Het Kwintet in c op. 104 is een heel middelmatig arrangement van het veel eerder ontstane pianotrio op. 1/3 dat in die vorm veel beter is.

Dit tweetal werken was in 2007 al fraai opgenomen door het Nash ensemble (Hyperion CDA 67693) en in 2005 zorgde het Zürichs Strijkkwintet met Boris Livschitz en Mátyás Bartha (v), Zvi Livschitz en Dominik Ostertag (va) Mikayel Hakhnazaryan (vc) en Viorel Alexandru (cb) al voor een volledige opname van Beethovens composities voor Strijkkwintet die ook de Fuga op. 137, het Duo voor altviool en cello WoO. 32 en de zes Ländlerische Tänze voor 2 violen, cellio en contrabas WoO. 15 bevatten en met in plaats van een tweede cello een contrabas werden gespeeld (Brilliant Classics 92857, 2 cd’s). Jammer genoeg klinken de Zwitsers erg flets; ze verzwakken contrasten en kiezen vrij langzame tempi. Het Duo WoO. 32 klinkt nodeloos uitermate somber.

In zoverre is veel meer te zeggen voor deze vitale nieuwe verklankingen die zeker in een behoefte voorzien.