CD Recensies

BRAHMS: SEXTETTEN NR. 1 EN 2

Brahms: Sextetten nr. 1 in Bes op. 18 en 2 in G op. 36. WDR Chamber Players. Pentatone PTC 5186-807 (72’45”). 2018

De beide Sextetten van Brahms, elk twee violen, twee altviolen en twee celli, behoren tot de mooiste werken in hun genre (en binnen het oeuvre van Brahms). Het eerste, uit 1858, is behoorlijk eenvoudig en duidelijk in zijn constructie met een haast zelfgenoegzaam gevoel dat sterk contrasteert met de bewuste contrapuntische introspectie van nummer twee dat zes jaar later in volkomen verlaten eenzaamheid die ontstond na Brahms’ breuk met zijn vriendin Agathe von Siebold. Naar haar wordt verwezen in het tweede thema van het eerste deel.

Beide werken hebben een identiek opgezet eerste deel en het is vooral in de finales dat Brahms een in expressief opzicht verschillende weg insloeg. Het eerste sextet eindigt in vrolijke uitbundigheid, het tweede met een turbulente en complexe uitwerking van een enkele gedachte die - aardig verborgen - al in de overige delen te vinden is. Kortom: in Sextet nr. 2 horen we de componist op zijn melancholiekst.  

Onder de vele langer bestaande opnamen van beide Sextetten maakten vooral die van het Raphael ensemble (Hyperion CDA 66276) en het Nash ensemble (Onyx ONYX 4019) een sterke indruk.

De zes Keulse musici weten meteen de jeugdige overgave en passie van nr. 1 te typeren (Brahms was toen verliefd op Clara Schumann…) en ronden het werk op zonnige manier af na een goed gekarakteriseerde variatiereeks.

De uitvoering van Sextet nr. 2 is mooi vervuld van melancholie en verlangen  totdat in het laatste deel rusteloze energie de overhand krijgt.

Muzikale operatie geslaagd dus en voorzien van een prachtige klank.