Bach, J.S.: Suite voor solocello nr. 2 in d BWV. 1008 (bew.); Partita voor solofluit in a BWV. 1013 (bew.); Partita voor soloviool nr. 2 in d BWV. 1004 (bew.). Arno Bornkamp (sax). Genuin GEN 20681 (68’14”). 2019

Dat de Suites en Partita’s voor diverse solo instrumenten va Bach een grote aantrekkingskracht uitoefenen op instrumentalisten van andere pluimage, is even logisch als het een plus een. Van de Cellosuite bestaan al opnamen met viool en altviool, van de viool Partita nr. 2 al voor viool en klavecimbel of piano, voor altviool en piano, voor altviool solo en voor viool, cello en klavecimbel en voor de Fluitpartita is een versie bekend met 2 fluiten, viool, gamba en klavecimbel naast die voor fluit en klavecimbel en voor hobo en klavecimbel.

Begrijpelijk dat Arno Bornkamp die zich nog niet aan Bach waagde op zijn cd’s, zich aangetrokken voelde tot deze werken, die haast vragen om eigentijdse bewerkingen. Zou Bach, als hij de saxofoon had gekend, ook dat zelf met een solo hebben bedacht? Aardige speculatie. Zelf was hij niet wars van bewerkingen dus waarschijnlijk zou hij veel waardering hebben gehad voor wat we hier op meesterlijk beheerste wijze te horen krijgen.

Anders Paulsson (Caprice CAP 21668) ging Arno Bornkamp in 2001 voor het een versie voor saxofoon maar is de mindere van hem.