Braga Santos: Strijkkwartetten nr. 1 in d op. 4, 2 op. 27; Sextet op. 65. Lopes-Graça kwartet met Leonor Braga Santos (va) en Irene Lima (vc). Toccata Classics TOCCC 0207 (78’48”). 2018

Tijdens de voortdurende zoektocht naar onbekende, verwaarloosde, maar best interessante en mooie muziek stuitte ik op de Portugese componist Joly Braga Santos (1924 - 1988) die op het Iberisch schiereiland tot de belangrijkste toondichters uit de twintigste eeuw moet hebben behoord. Vooral zijn vroege werken zijn belangrijk. Omdat zijn werken zo toegankelijk zijn, is het eigenlijk vreemd dat ze buiten zin eigen land zo onbekend zijn.

De componist ging al als tienjarige in zijn geboortestad Lissabon naar het conservatorium waar hij viool en compositie studeerde; later vulde hij dat aan met lessen van Luis de Freitas Branco die een grote invloed op hem had, maar hij greep ook wel terug op de modale harmoniek van de Portugese componisten uit de Renaissance.

Marco Polo bracht in 2000 een cd uit met de symfonieën nr. 1 en 5 van Joly Braga Santos (Marco Polo 8.223879), maar Toccata gaat grondiger te werk en maakte een begin met de opname van de volledige kamermuziek.

Zo worden hier het aan Pedro de Freitas Branco opgedragen Strijkkwartet nr. 1 uit 1945, nr. 2 uit 1957 en het voor de Argentijnse violist en dirigent Alberto Lysy geschreven Sextet uit 1986 voorgesteld.

Het Lopes-Graça kwartet bestaat uit Luis Pacheto Cunha en Maria José Laginha (v), Isabel Pimentel (va) en Catherine Strynckx (vc) laat goed merken dat het zeer vertrouwd is met deze materie die dan ook heel gaaf en indringend tot leven wordt gewekt. Voor het Sextet is versterking van Leonor Braga Santos (va) en Irene Lima (vc) aangerukt.

Een ontdekking om blij mee te zijn. Zoveel strijkkwartetten zijn er tenslotte niet uit de Latijnse wereld. Nu maar uitkijken naar het Pianokwartet (1957), de Nocturne (1942), de Danssuite (1984), het Pianotrio (1985) en Improviso (1988).