Bach, J.S.: Toccata’s nr. 1-7 BWV. 910/6. Maasaki Suzuki (kl). BIS SACD 2221 (69’04”). 2019

De laatste klavecinist die zich op cd met de zeven grillige Toccata’s van de jonge Bach bezighield was Mahan Esfahani (Hyperion CDA 68244) in 2018. Grillig omdat ze zo afwisselend van expressie zijn. Nu eens getergd en broeierig, zoals in de langzame tussenspelen, dan weer briljant feestelijk zoals in de prachtige Toccata’s BWV 912, BWV. 914 en BWV 916.

Bach schreef deze werken niet als een samenhangende groep; ze ontstonden tussen 1710 en 1714 en in de verschillende afschriften van diverse kopiisten brachten deze eigen wijzingen aan en zelfs aan de juistheid van de Urtext wordt getwijfeld.

Voor deze werken liet Bach zich inspireren door Buxtehude’s ‘stylus fantasticus’ om vrijuit te kunnen componeren en dramatische of extravagante retorische gebaren te kunnen maken. Klaveciniste Wanda Landowska vond het ‘onsamenhangende en heel ongelijksoortige’ composities.

Een van de beste pianoversies is van Angela Hewitt (Hyperion CDA 67310), maar die reageert weliswaar heel vitaal, maar soms ook wat wild op deze muziek. Maasaki Suzuki, die al lang als Bachvertolker een betrouwbare gids is en die hier speelt op een Kroesbergen instrument uit 1982 naar een vergrote Ruckers, is evenwichtiger, fijnzinniger en onnadrukkelijker. Hij behoort tot de beste vertolkers van deze stukken; hij brengt goed eenheid in verscheidenheid.