Bach, J.S.: Suites voor solocello nr. 1-6 BWV. 1007/12. Juliana Soltis. King Street KING 001 (3 cd’s, 2u., 44’24”). 2019 

Met zijn suites voor solo cello verschafte Bach cellisten de ultieme bestaansreden, hun muzikale bijbel. Lang werden ze als nogal mechanische werken beschouwd, zonder warmte en poëzie. Naderhand toonden talloze cellisten aan dat dit juist wel het geval is in de fantasievolle Preludes en allemandes, de vlotte courantes, de rustige gigues, gracieuze menuetten en ernstige sarabandes. Zo verkende Bach tevens de kleuren van het instrument en de harmonische mogelijkheden van de gekozen toonaarden: van de levenslustige Suite nr. 2 in C en de introverte melancholie van nr. 5 in c waarvoor de cellist de bovenste snaar een toon lager moet stemmen tot de weergaloze pracht van de laatste Suite in D, die voor een vijfsnarige cello is en die door Rostropovich ’symfonie’ is genoemd.

Om te beginnen kunnen deze Suites op twee manieren worden uitgevoerd, op een barokcello of op een moderner instrument en stokvoering. Hoe die Suites op een barokcello klonken, liet Anner Bijlsma als begin jaren ’90 horen (Sony 88725-46387-3), maar de Amerikaanse Juliana Soltis gaat een paar stappen verder door ook de toen gangbare kunst van het improviseren en versieren in het geding te brengen. 

Daarom is deze uitgave ook voorzien van de titel Going off script en de ondertitel ‘The ornamented suites for cello’. Dat bij haar inderdaad meer aan de hand is, blijkt uit de totale uitvoeringsduur van 2u., 44’24”, tegenover gemiddeld van haar collega’s 2u. 09’ tot 2u. 20’. Dat is niet een kwestie van langzamer spel of het wel of niet in acht nemen van herhalingen.

Binnen de grenzen van karakter en stijl speelt ze gelukkig ook met veel inzicht, stijlgevoel en passie. Zo werpt ze een nieuw, bijzonder licht op deze vertrouwde werken en levert een echt bijzondere prestatie die voortaan node gemist kan worden.