Bononcini: La conversione di Maddalena. Emanuela Galli (s., Maria Maddalena). Francesca Lombardi Mazzulli (s., Amor divino), Marta Fumagalli (a., Marta) en Matteo Bellotto (bs., Amor profano) met La Venexiana o.l.v. Gabriele Palomba. Glossa GCD 920944 (2 cd’s, 1u. 45’13”). 2019  

Maria van Magdala, ofwel Maria Maddalena staat te boek als ‘de verloste prostituee en het Christelijke model van bekering, als kneedbare figuur en effectief propagandawapen tegen haar eigen geslacht’ in de biografie van Susan Haskin.  Vast stat dat ze na haar bekering een leidende figuur was onder Jezus’ volgelingen. Ze bleef hem tot de kruisiging trouw, was bij zijn begrafenis en de eerste die Jezus na zijn herrijzenis zag.

In de schilderkunst is ze afgebeeld door Tintoretto, Veronese, Raphael, Tommasi en Caravaggio en in de muziek ontmoeten we haar bij Caldara, Frescobaldi, Bertali, Mazzocchi en Sammartini. En nu dus ook bij Giovanni Bononcini (1670 - 1747), die een oratorium in vier delen aan haar wijdde dat in 1701 voor het eerst in Wenen werd uitgevoerd.

Librettist Riccardo Rodiano heeft op dichterlijke manier Maria Magdalena uitgebeeld na haar bekering als zondares tot ze heilige werd, aangespoord door haar zuster Marta, die in dit werk niet voorkomt, maar is vervangen door de symbolische aardse en hemelse liefde.

In de fraai gevarieerde recitatieven en aria’s die behalve heel expressief ook deels lastig uitvoerbaar zijn, is dit alles mooi naverteld en krijgt ieder van de dramatis personae mooi een eigen karakter. Het verbaast niet dat het werk veel succes had, niet alleen in Wenen, maar ook in Florence, Rome en Bologna. 

De solisten kwijten zich goed van hun taak en het in 1995 opgerichte oude muziekensemble begeleidt erg mooi. Dit werk schijnt in 2013 ook al te zijn vastgelegd door een gemengder bezetting met Maria-Christina Kiehr, Violaine le Chenadec, Alice Habellion en Etienne Bazola, begeleid door Concerto Soave o.l.v. Jean-Marc Aymnes, maar daar kon ik niet zo gauw nadere gegevens over vinden.