Besseghi: Sonate da camera op. 1 nr. 1-12. Sonates voor viool en b.c. nr. 1 in a, 2 in F, 3 in G, 4 in Bes, 5 in e, 6 in C, 7 in D, 8 in g, 9 in A, 10 in c, 11 in den 12 in b. Opera quinta. Tactus TC 670290 (2 cd’s, 1u., 49’27”). 2015

 

Van de Italiaanse componist Angelo Michele Besseghi (1670 - 1744) is zo weinig bekend, dat in de mij ter beschikking staande naslagwerken en op Wikipedia niets over hem te vinden is. We weten niet eens of hij in Bologna, Napels, Rome of elders is geboren.Wat we wel weten, is dat hij rond 1684 in Parijs in dienst trad van Louis Fagon, een hoge ambtenaar.

Besseghi moet een heel goede violist zijn geweest aan wiens loopbaan een einde kwam toen hij een arm brak. Maar componeren kon hij nog altijd. Hoeveel is ook onbekend.

Zijn twaalftal vierdelige Vioolsonates op. 1 zijn naar het model van Corelli’s op. 5 tot en met de gevolgde schema’s en de versieringen. De werken zijn in elk geval een aardige ontdekking en een nuttige aanvulling van het Italiaanse barokrepertoire; ze dateren uit 1710.  

Omdat deze vioolsonates voor basso continuo zijn geschreven, komen er meer dan een viool en een klavecimbel aan te pas. Dat moet een aardige opgave zijn geweest voor Fabrizio Longo (v), Rosita Ippolito (vdg), Fabiano Merlante (aartsluit, barokgit) en Valeria Montanari (kl) van het ensemble Opera Quinta dat zich met veel gusto inzet voor dit onbekende moois.