Bononcini: Polifemo. João Fernandes (bs., Polifemo), Bruno de Sá (ct., Aci), Roberta Invernizzi (s., Galatea), Helena Rasker (a., Glauco), Roberta Mameli (s., Silla), Liliya Gaysina (s., Circe) en Maria Ladurner (s., Venere) met Ensemble 1700 o.l.v. Dorothee Oberlinger. Duitse Harmonia Mundi 1943974.38024 (2 cd’s, 1u. 35’02”). 2019 

 

Van de vijfentwintig opera’s die Giovanni Bononcini (1670- 1747) componeerde, behoort Polifemo, een Pastorale in één akte op een libretto van Ariosti uit 1702 naar Ovidius’ Metamorfosen tot de minder bekende. De dramatis personae in dit uiteraard door amoureuze verwikkelingen gekenmerkte verhaal zijn de reus Polifemo, de nymfen Galathea en Silla,  de zeegod Glaucus, de geliefde Acis, de tovenares Circe en de liefdesgodin Venus. Een aardig werk ook al heeft het niet zoveel om het lijf. Maar Dorothee Oberlinger en haar team maker er wat heel moois van, waardoor het werk aan stuk aan belang wint. Dat gebeurt met inachtneming van alle muziekhistorisch verlangde gedachten bij de zangers zowel als de instrumentalisten van Ensemble 1700.

Het gaat om het type werken waarmee Bononcini in Londen de strijd aanging met Händel in de jaren 1720.

Het belang van deze opname wordt pas goed duidelijk wanneer we gaan vergelijken met de verkorte uitvoering in het Duits uit Wenen, 1944, met o.a. Anton Dermota en Alfred Poell (Wallhall WLCD 0381) die uiteraard niet ‘historisch geïnformeerd’, d.w.z. allerminst authentiek was en tegenwoordig eigenlijk helemaal niet meer acceptabel is. Dus dank aan Oberlinger dat ze zich zo inzet voor een onbekende barokopera en deze meteen een goede plaats in de discografie bezorgt.