Bruckner: Symfonie nr. 5 in Bes WAB.105. Münchens filharmonisch orkest o.l.v. Valery Gergiev. Münchner Philharmoniker MPHIL 0019 (80’32”). 2019 

 

Gergiev vordert gestaag met zijn ‘live’ opgenomen Brucknercyclus uit München. Tot nu toe verschenen de Symfonieën nr. 1 (MPHIL 0008), 2 (MPHIL 0012), 3 (MPHIL 9305211251), 4 (MPHIL 0002), 8 (MPHIL 0013) en 9 (MPHIL 0014).

Zelf heeft Bruckner nooit een uitvoering van deze symfonie in voltooide vorm gehoord want tegen de tijd dat het werk in 1884 in Graz voor het eerst werd gespeeld, was hij al te ziek om dat bij te wonen. Voordien was er alleen in 1887 een Weense uitvoering op twee piano’s door Joseph Schalk en Franz Zottmann.

Deze symfonie werd in die tijd beschouwd als een van zijn heel indrukwekkende en uitdagende scheppingen, vooral op grond van de krachtige contrapuntische finale. Die thematische vereniging is een van de mooiste afsluitingen die Bruckner ooit heeft geschreven. Daar staat dan weer de ontaarde dansmuziek van het scherzo tegenover tegenover.

Verder is het een vrij kuis en ascetisch werk, wat mooi aan het begin van het langzame deel te horen is met de desolate hobomelodie ten een achtergrond van pizzicato strijkers. 

Gergiev en zijn orkest verkeren in topvorm bij deze vertolking van de Orginalversion Nowak 1878. Hij toont iets visionairs en geeft de aandachtig vormgegeven muziek met een groot natuurlijk gevoel weer. Hij maakt er een ‘kathedraal in muziek’ van waarmee Bruckner heel goed is gediend. Vergelijk het maar met de uitvoeringen van Wand (RCA RD 60361), Zender (Telarc 2CD 80706) en Harnoncourt (RCA 82676.60749-2) en Haitink (BR 900109.