Beethoven: Pianoconcert nr. 4 in G op. 58; Symfonie nr. 7 in A op. 92. Lahav Shani met het Rotterdams filharmonisch orkest. Warner 2951-7768 (73’17”). 2020

 

Een heuglijk feit: met deze cd keert het Rotterdamse orkest terug op een cd met internationale faam., hoewel dat mogelijk meer te danken is aan de nieuwe Israëlische dirigent Lahav Shani dan aan het orkest zelf. Dat is zelfs tijdens de era Gergiev niet gelukt, toen was er alleen het huismerk.

Bij dit debuut horen we meteen de dirigent in de dubbelrol van solist en orkestleider. Een rol die hem kennelijk goed ligt. 

Die dubbelrol past goed bij Pianoconcert nr. 4 omdat dit een werk is waarbij de solist sterk geïntegreerd is in de orkestrale textuur en daar toch voldoende los van staat. Shani is heel goed in de meeste aspecten en zijn vertolking bekoort, zodat je hem graag nog eens wilt horen.

In de Symfonie nr. 7 zijn het vooral het betrokken, krachtige orkestspel en de mooie synthese van traditie en Beethovens vernieuwingen die opvallen en werkelijk tot een ‘apotheose van de dans leiden’. 

Het had de zaalregistratie kunnen zijn van de concerten op 3 en 4 oktober 2019 toen ook nog het ’Largo’ uit het Hoboconcert in F Hess 12 werd uitgevoerd.