Beethoven: Christus am Ölberge op 85. Elsa Dreisig (s, Serafijn)), Pavol Breslik (t., Christus) en David Soar (bs., Petrus) met het Londens Symfonie orkest en -koor o.l.v.  Simon Rattle. LSO Live LSO 0862 (45’22”). 2020

 

Beethovens oratorium Christus am Ölberge behoort zeker niet tot zijn belangrijkste werken. Volgens het opusnummer zou het zijn ontstaan tussen de Symfonieën nr. 6 en 7, maar in werkelijkheid is het uit 1802, kort nadat hij het Heiligenstädtter Testament schreef. De tekst leverde Franz Xaver Huber. In 1803 vond de eerste uitvoering plaats in het Weense Theater an der Wien. Pas in 1811 werd deze compositie door Breitkopf & Härtel gepubliceerd nadat de componist nog wat wijzigingen had aangebracht.

Het werk dat gaat over Christus’ verblijf in de tuin van Getsemane waar hij wordt gearresteerd voordat hij wordt veroordeeld en gekruisigd. Het bevat prachtige muziek en alleen Beethoven kan het geschreven hebben, al zijn er wat invloeden van Händel (slotkoor) en Haydn. Natuurlijk bestaan er al andere opnamen van: van Harnoncourt in een dik album, van Rilling (Hännsler CD 98.993, 2 cd’s), Nagano (Harmonia Mundi HMC 90.1802), Spering (Opus 111 OPS 30-281) en Segerstam (Naxos 8.573852). Daarvan voldoet die van Rilling het beste.

Totdat deze nieuwe opname van Rattle verscheen. Om te beginnen beschikt hij over heel goede solisten (zelfs David Soar in zijn korte partij) en het Londense koor en orkest doen er alles aan om overbodige zwaarwichtigheid te vermijden. De dirigent zorgt voor dynamiek. De opname is mooi helder. Luister maar eens naar de aria ‘Preist des Erlösers Güte’ van Elsa Dreisig.