CD Recensies

BEETHOVEN: PIANOSONATES NR. 28, 30 EN 32, LUGANSKY

Beethoven: Pianosonates nr. 28 in A op. 101, 30 in E op. 109 en 32 in c op. 111. Nikolai Lugansky. Harmonia Mundi HMM 90.2441 (69’13”). 2020
 
Mitsuko Uchida citeerde ooit de dirigent Kurt Sanderling die gezegd zou hebben: ‘Ja op. 111 van Beethoven gaat over een glorieuze dood, nietwaar?’
Het is een opvatting over Beethovens laatste Pianosonate die slechts uit twee delen bestaat. Een allegro, gevolgd door een adagio. Een finale ontbreekt. Beide delen steunen op elkaar en lossen elkaar op waardoor een heel evenwichtig geheel ontstaat. De beroering van het eerste deel wordt beteugeld door de sereniteit van het tweede en samen tonen ze het contrast tussen de materiële en de spirituele wereld.
Niolkai Lugansky heeft dat goed begrepen en toont voldoende rauwe energie in het eerste deel met een fuga vol gepast geweld en intensiteit met behoud van heldere melodielijnen. Daar staat de verstilling van het arietta thema tegenover waarna het werk tot het eind iets ijls heeft. Heel treffend en herinnerend aan Solomon (Testament SBT 1188) en Pollini (DG 471.355-2).
Van wie zo mooi en indringend de laatste sonate uitvoert, mag worden aangenomen dat ook de beide vroegere sonates zeer geslaagd zijn. Zo is het ook. Het is lang geleden dat Nikolai Lugansky zijn eerste cd met de Pianosonates nr. 7, 14, 22 en 23 maakte. Dat was in 2005 en nog op Warner (2564-62300-2). Laten we hopen op meer Beethoven van Lugansky.