Beethoven: Pianokwartetten nr. 1 in es WoO. 36/1, 2 in D WoO. 36/2 en 3 in C WoO. 36/3. Leden Van Swieten Society. Brilliant Classics 96214 (60’57”). 2020

 

Wat opvalt, is dat Beethoven in 1785 als veertienjarige zijn drie Pianokwartetten componeerde maar later niet meer tot deze vorm terugkeerde. Van de drie is vooral het laatste trio interessant omdat we daarin voor het eerst iets Beethoveniaans horen. Materiaal daaruit werd laten in Pianosonates gebruikt. Veel daarvoor is te danken aan zijn leraar Christian Gottlob Neefe in Bonn, maar ook aan Mozart, in het bijzonder aan diens Vioolsonates KV. 296, 379 en 380 en mogelijk aan diens beide Pianokwartetten die in dezelfde tijd ontstonden. Met het Hoforkest uit Bonn speelde hij diens Pianoconcerten en speelde hij als altviolist in diens opera’s.

De werken zijn zo ‘vroeg’, dat in het manuscript nog sprake is van ‘clavecin’  in plaats van piano en van ‘basso’ in plaats van cello. Dat de hoofdrol is weggelegd voor de piano zal niet verbazen.

Vergeleken met de eerder besproken opnamen van deze werken door het Nieuw Zeelands Pianokwartet (Naxos 8.570998) en Konstantin Sellheim met het Hannover Pianotrio (Genuin GEN 19673) is deze nieuwe meteen in het voordeel omdat Bart van Oort op een fortepiano speelt en daarmee zorgt voor een natuurlijker balans met zijn partners van de Van Swieten Society Heleen Hulst (v), Elisabeth Smalt (va) en Diederik van Dijk (vc) zorgt. Los daarvan zijn de verklankingen gelukkig ook van een zeer goed gehalte.