Beethoven: Vioolsonates nr. 7 in c op. 30/2 en 10 in G op. 98. James Ehnes en Andrew Armstrong. Onyx ONYX 4209 (51’37”). 2019

 

Het begint erop te lijken dat James Ehnes bezig is aan een cyclus met de tien Vioolsonates van Beethoven waaraan hij in 2015 begon met de Vioolsonates nr. 6 en 9 (Onyx ONYX 4170). Deze ontwikkelt zich wel erg traag.

In Engeland hebben de Beethoven vertolkingen van Ehnes en Armstrong een heel goede haast chauvinistische pers, maar bij mij rijzen wat twijfels. Niet over het aandeel van Ehnes dat heel treffend en stimulerend is, maar over dat van de haast te bescheiden Armstrong. Beethoven schreef deze immers als sonates voor piano en viool en dus had de piano inbreng best wat krachtiger en gepassioneerder mogen zijn, meer een dialoog tussen gelijkwaardige partners. Maar verder is het samenspel heel goed. Het had alleen wat meer van een debat. Het is best mooi, maar mij betreft toch wat te beleefd (iets wat Beethoven zeker niet was). Het staat iedereen vrij om daar anders over te denken maar ik blijf voor een honderd procent geslaagde volledige reeks nog altijd Perlman en Ashkenazy (Decca 421.343-2) trouw.