Beethoven: Missa solemnis op. 123. Polina Pasztircsák (s), Sophie Harmsen (ms), Steve Davislim (t) en Johannes Weisser (bs) met het RIAS kamerkoor en het Freiburgs Barokorkest o.l.v. René Jacobs. Harmonia Mundi HMM 90.2427 (71’54”). 2019

 

Dit is een volgende opname van René Jacobs die wel discussie zal uitlokken. Hij is vooral een man van het theater en houdt van franje, van contrast, van levendige ritmen. In hoeverre dat past bij deze religieuze muziek kan men zich afvragen. De tenorstem in het Kyrie herinnert enigszins aan Florestan uit Fidelio die God aanroept en de bas in het Miserere lijkt wel de geharnaste uit Mozarts Zauberflöte. Bovendien kiest Jacobs wel behoorlijk snelle tempi.

Het is een (interessante) opvatting: de Missa solemnis als opera over het Mysterie. Daarnaast heeft de visie van Jacobs ook iets humanistisch door de manier waarop menslievendheid wordt geprezen en het werk niet zozeer een belijdenis wordt beschouwd.

Maar de muziek klinkt ook fris met soms koortsachtige momenten en enkele malen wat rauwe effecten, vooral aan de baskant. Dat is opwindend. De solisten en het koor hebben geen moeite met de technische uitdagingen en volgen net als het barokorkest nauwkeurig de aanwijzingen van de dirigent. Dat is als dynamische, maar niet zozeer spirituele interpretatie zeker voor een keer heel nuttig, maar of de geldigheid lang aanhoudt lijkt niet zeker. Maar interessant en goed is de vertolking zeker.

Wie voor herhaald gebruik naar een conformistischer uitvoering zoekt, kan goed terecht bij Harnoncourt (Sony 88985.531359-2), Herreweghe (PHI LPH 007), Reuss (Glossa GCD 921124) of Gardiner (Soli Deo Gloria SDG 718).