Bach, J.S.: Cantates nr. 21 ‘Ich hatte viel Bekümernis’ BWV. 21, 32 ‘Liebster Jesu, mein Verlangen’ BWV 32 en 47 ‘Wer sich sebst eröht, der soll erniedricht werden’. Dorothea Mields (s), Miriam Feuersinger (s), Sibylla Rubens (s), Peter Kooij (bs), Markus Volpert (bs) en Klaus Mertens (bs) met koor en orkest van de J.S. Bach Stiftung o.l.v. Rudolf Lutz. Suisa B 922 (79’40”) 2018, 2017, 2013

 

Ergens staat te lezen dat Bach zijn korte Cantate nr. 21 tussen 1713 en 1714 ‘voor verschillende doeleinden’ schreef. Het werk begint met een Sinfonia waarin viool en hobo een grote rol spelen. Dorothea Mields maakt meteen een goede indruk in haar eerste aria omdat ze zo ongeaffecteerd en vrij discreet zingt. Peter Kooij brengt iets meer dramatiek in het geheel wat goed past bij een tekst over die het heft over een vloed van zoute tranen en storm op zee.

Geschreven voor de eerste zondag na Drievuldigheid (13 januari 1727) gebruikte Bach in zijn cantate nr. 32 een tekst van Georg Christian Lehms, een dialoog tussen Jezus en de ziel. Deze wordt ontroerend mooi gezongen voor sopraan Miriam Feuersinger en bas Markus Volpert. Het is hier niet anders dan bij andere gelegenheden: de ‘ziel’ is toevertrouwd aan een vriendelijke sopraan, de rol van Jezus aan een sonore bas. Zij wekken steeds meer gemeenschappelijk vertrouwen.

De Cantate nr. 47 schreef Bach voor de zeventiende zondag na Drievuldigheid, die destijds viel op 13 oktober 1726.Daarvoor gebruikte hij een tekst van Johann Friedrich Helbig die is gebaseerd op teksten uit Lucas 14/11/18/14. Het is een vrij dramatisch werk in mineur waarin het koor een van Bachs mooiste fuga’s te verwerken krijgt. Het tweede deel is een heel mooi door Sibylla Rubens met orgelobligato gezongen aria, het vierde een stralende basaria in de vorm van een triosonate voor bas, hobo, eerste violen en continuo. 

Net als in alle eerdere afleveringen maakt ook deze nr. 35 een zeer zuivere, goede en degelijke indruk. Knap dat het hoge niveau door de jaren heen zo hoog blijft.