Beethoven: Symfonie nr. 3 in Es op. 55 ‘Eroica’; Méhul: Ouverture Les Amazones, ou la fondation de Thébes. Les Siècles o.l.v. François-Xavier Roth. Harmonia Mundi HMM 90.2421 (54’13”). 2020

 

Het aardige van de reeks opnamen van Beethovens Symfonieën door Roth is, dat hij deze steeds vergezeld laat gaan door een werk van een Franse tijdgenoot. Bij de Symfonie nr. 5 was dat Gossecs ’Symphonie à dix-sept parts’ (Harmonia Mundi HMM 90.2423), op deze opname met een Ouverture van Méhul.

Roth houdt van een pittige, lenige Beethoven en zijn Eroïca begint na de inleiding in het eerste deel erg urgent en staat wat weinig stil bij details, maar zorgt wel voor drama. Maar de turbulentie doet wat gemaakt aan en laat veel ongezegd. Het langzame deel slaagde beter in een mooi vloeiend tempo, stevige contrasten en met milde klanken van de houtblazers.

Het scherzo klinkt pittig met mooie bijdragen van de lage strijkers en de finale heeft iets feestelijks. En toch, ondanks de constante adrenalinestroom is het moeilijk om helemaal gelukkig te zijn met de aanpak van Roth omdat die ook iets uiterlijks en oppervlakkigs heeft en geen enkel nieuw inzicht geeft. Vergelijk hem maar eens met Frans Brüggen (Philips 422.052-2 en Narodowy Instytut Chopina NIFCCD 039), Harnoncourt (Teldec 9031-75708-2).