Beethoven: Egmont toneelmuziek op. 84; Ouvertures Coriolan op. 62, Die Weihe des Hauses op. 124 en Zur Namensfeier op. 115; Wellingtons Sieg oder die Schlacht bei Vittoria op. 91. Raffaela Lintl (s), Frederic Böhle (spr) met de Capella Aquileia o.l.v. Marcus R. Bosch. CPO CPO 555.302-2 (76’34”). 2020

 

Wat verbaast, is dat er intussen ruim dertig opnamen bestaan van de volledige toneelmuziek bij Beethovens ‘Lamoraal graaf van Egmont’ uit 1810.

In de muziek voor Egmont bij het drama van Goethe met o.a. de liederen ‘Die Trommel gerühret’ en ‘Freudvoll und Leidvoll’ en het melodrama ’Süßer Schlaf’, sprak Beethoven zijn eigen politieke zorgen uit door de verheerlijking van het heroïsche offer van de graaf van Egmont. Deze werd ter dood veroordeeld voor het innemen van een dappere stelling tegen onderdrukking van hertog Alva tijdens de 80-jarige oorlog.

Goethe gaf een dramatisch belangrijke rol aan de muziek in dit stuk en Beethoven volgde hem naar de letter getrouw. Wanneer Egmont kort voor zijn terechtstelling een visioen ziet van zijn beminde Klärchen als de personificatie van de vrijheid, dan vallen zijn woorden samen met die van haar in het melodrama.

Deze cd bevat verder enige Ouvertures en Wellington’s Sieg, waarin de componist de oude muziektraditie van de ‘battaglia’ combineert met het nodige overwinningspathos. Het effect schuilt niet zozeer in in de knappe muzikale behandeling van het gegeven materiaal, maar in het theatrale karakter daarvan. In Beethovens tijd was het waarschijnlijk tot zijn verdriet zijn bekendste werk.

Marcus Bosch en zijn team zorgen voor behoorlijk mooie niet te grootschalige uitvoeringen, maar zal ook wat it programma en inzonderheid de strijdmuziek zijn meerdere moeten erkennen in de duurdere uitgaven van Dorati (met geweervuur, kanonschoten en al (Mercury 434.360-2) en Karajan (DG 419.624-2).