Beethoven: Ouverture Coriolan op. 62; Symfonie nr. 3 in Es op. 55 ‘Eroica’. Ensemble Cristofori o.l.v. Arthur Schoonderwoerd. AVI 855.3487 (59’49”). 2019/20

 

Beethovens orkestratie voor zowel de Ouverture als de Symfonie is: 2 fluiten, 2 hobo’s, 2 klarinetten, twee fagotten, 3 hoorns, 2 trompetten, pauken en strijkers. Over de strijkersbezetting kan men nog discussiëren of die uit 6 tot 8 contrabassen en navenant veel eerste- en tweede violen, altviolen en celli moet bestaan.

Dat verandert drastisch wanneer Arthur Schoonderwoerd besluit om zich met het Cristofori ensemble bij de strijkers te beperken tot niet meer dan een strijkkwartet met contrabas. Het resultaat is verbluffend, want ineens spelen nu de blazers een dominante rol. Als we de balans opmaken, betekent dat een winst een transparantie, een verschuiving van de aandacht, een groot voordeel van de sectie blazers. Maar daar staat tegenover dat de muziek kaler klinkt en aan dramatiek verliest. Of er al dan niet op darmsnaren wordt gespeeld, maakt dan weinig meer uit. Om kwesties van tempo, accentuering en frasering gaat het dan ineens een stuk minder.

Het is een interessant experiment dat beslist het aanhoren waard is, maar het is ook een radicaal verschil met de ‘oude muziek’ vertolkingen van Brüggen, Gardiner et al. Heel interessant om te een paar keer te horen, maar geen substituut voor de gangbare opnamen, hooguit een curieuze aanvulling daarop. Of Schoonderwoerd ook de overige Symfonieën en Ouvertures onder handen neemt?