CD Recensies

BARBER: TRIPELCONCERT; A HAND OF BRIDGE E.A.

Barber: Concert voor fluit, hobo, trompet en strijkers Capricorn concert; ‘A hand of bridge’; ‘Mutations from Bach’; ‘Intermezzo’ uit Vanessa; ‘Canzonetta’ voor hobo en strijkorkest; ‘Fadograph of a yestern scene’ op. 44. Lesley Craigie (s), Louise Winter (ms), Simon Wall (t), Roderick Williams (bs) Simon Wall (t), Karen Jones (fl), Stéphane Rancourt (h) en John Gracie (tr) met het Schots Nationaal orkest o.l.v. Marin Alsop. Naxos 8.559135 (52’58”). 2000, 2003
 
Samuel Barber schreef zijn Tripelconcert naar het voorbeeld van Bachs Brandenburgse Concert nr. 2 dat dezelfde solistische bezetting heeft. Het wek is genaamd naar Barbers woning in het stadje Mount Kisco in de staat New York waar hij zich met zijn vrienden Gian-Carlo Menotti en diens zoon Chip terugtrok tijdens zijn verloven gedurende W.O. II. De drie delen verbeelden dit drietal personen en de muziek is voor Barber aan de moderne kant, maar kristalhelder en speels met soms een wat melancholieke ondertoon en een ‘Last Post’ trompetsignaal.
Amusanter is ‘A hand of bridge’ in cabaretstijl met jazz ondertonen over een bridgespel met een vrouw die meer belangstelling heeft voor de kleur van haar nieuwe hoed, een man die bang is dat zijn onwettige liefde zal worden ontdekt. De tweede vrouw beklaagt zich pathetisch over een stukgelopen liefde en het verlies dat dit met zich meebracht en de tweede man wenst dat hij een sultan was en een harem met naakte meisjes en jongens kon beginnen.
Amusante muziek in de geest van Waltons Façade. De zangers maken een matig goede indruk.
Hierna is ‘Mutations from Bach’ een eerbetoon aan zijn grote voorganger voor vier hoorns, drie trompetten, drie trombones, tuba en slagwerk. Een indrukwekkende bijdrage. In zijn opera Vanessa vertelde Barber het verhaal van een vrouw wier geliefde helaas verliefd werd op haar dochter. In het fraaie Intermezzo hieruit horen we via kille harp arpeggio’s hoe dit de vrouw wanhopig maakt en het uitschreeuwt in de gepassioneerde climax.
De Canzonetta was bedoeld als een deel van een nooit geschreven Hoboconcert. Het stuk moest worden voltooid door zijn enige student, Charles Turner. Die zorgde dat het een prachtige elegie werd. Ontroerend en intiem gespeeld door Stéphane Rancourt.
Tot besluit is ‘Fadograph of a yestern scene’ een werk dat is gebaseerd op Finnegan’s Wake van James Joyce, een van de lievelingsboeken van Barber. Een verdroomd stuk in Debussystijl met de sfeer van Arabische nachten. Op een wat minder ideale uitspraak van de zangers na is dit een zeer geslaagde uitgave die de waardige afsluiting vormt van Alsops mooie Barberreeks voor Naxos.
De andere cd’s zijn Naxos 8.559024 en 8.559134.