Bizet: Docteur Miracle, Le. Christiane Eda-Pierre (s., Laurette), Robert Masssard (b., burgemeester, Le Podestat), Rémy Corazza (t., Dokter Miracle/Sylvio/Pasquin). Lyliane Guitton (m.s., Véronique) e.a. met het Frans Nationaal orkest o.l.v. Bruno Amaducci. Opera d’oro OPD 1409 en/of 7077 (51’59”). 1976

 

Bizet: Docteur Miracle, Le. Marie-Bénédicte Souquet (s., Laurette), Isabelle Druet (Véronique), Jérôme Billy (docteur Miracle, Silvio`Pasquin), Pierre-Yves Pruvot (Le Podestat) e.a. met het Orchestre lyrique de Région Avignon o.l.v. Samuel Jean.  Timpani 1 C 1204 (58’15”). 2012

 

In 1856 organiseerde Offenbach een wedstrijd om potentiële nieuwe operettecomponisten op te sporen. Er waren zes finalisten en deze kregen een libretto van Léon Battu en Ludovic Halévy dt was ontleend aan Sheridan’s ’St. Patrick day’. De gezamenlijke winnaars waren de achttienjarige Bizet en Lecoq en elk van hen kreeg voor hun werk elf voorstellingen in 1857. Daarna werd weinig meer gehoord van het werk van Bizet en zelfs nadat het een jaar of zestig geleden was gepubliceerd is het zelden opgevoerd.

Dit tweetal opnamen is welkom omdat ze de enige weg bieden om de operette nader te leren kennen. Maar bij nadere kennismaking valt het stuk jammer genoeg niet echt mee. De handeling is niet bijster sterk; deze gaat om de tenslotte succesvolle pogingen van Silvio om met de dochter van de Podestat (magistraat) te trouwen. Hij slaagt erin om zich als bediende te vermommen en bakt en omelet voor de Podestat. Die wordt door hem opgegeten. Silvia claimt dan ten onrechte dat hij is vergiftigd en vermomt zich opnieuw, dit keer als een kwakzalver die het leven van de Podestat zal redden in ruil voor de hand van diens dochter. Hij gaat op dat aanbod in.

De muziek hierbij bestaat uit een Ouverture en zeven vocale nummers, die onderling zijn gescheiden door lange gesproken recitatieven. Ook al worden die met veel flair geuit, erg boeiend is het allemaal niet.

Nee, deze operette moet het hebben van de zeer professioneel en geïnspireerd door de jonge componist geschreven muziek.

Van beide opnamen is die op Timpani de beste. De zangers tonen dramatisch engagement en zorgen vooral voor fraaie lyrische momenten. Het orkest laat horen hoe ingenieus Bizet orkestreerde. Robert Massard heeft een heel mooie stem en schrikt niet terug voor het absurde ‘omelet kwartet’ en de gemeende uitroep ‘Execrable’. Waarschijnlijk is geschrapt in de gesproken tekst.

De opname had wat duidelijker mogen klinken.