Blanchard: Te Deum; Blamont: Te Deum. Michiko Takahashi (s), Caroline Arnaud (ms), Sébastian Monti (t), Romain Champion (t), Cyril Constanzo (b) met het koor Marguerite Louise Stradivaria o.l.v. Daniel Cuiller. Château de Versailles CVS 007 (66’38”). 2018
Veel Nederlandse muziekliefhebbers zullen hebben gehoord van de Franse Querelle des Bouffons, een strijd die tussen 1752 en 1754 in Parijs werd gevoerd tussen de voorstanders van de Franse en de Italiaanse operastijl. Maar de strijd tussen Esprit Joseph Antoine Blanchard (1696 – 1770) en François Colin de Blamont (1690 – 1760) was meer een strijd tussen twee ego’s.
Het was de tijd van de Oostenrijkse Successieoorlog over de opvolging van Maria Theresia in de Habsburgse monarchie waarin heel wat Europese landen betrokken waren. Op 11 mei 1745 vond de slag van Fontenoy tussen de geallieerde Nederlandse, Britse en Hanoveraanse troepen onder aanvoering van de hertog van Cumberland en het Franse leger onder Maurice de Saxe, commandant van het leger van Lodewijk XV plaats. De Fransen wonnen en dat moest goedergewoonte worden gevierd met een Te Deum.
De muziek daarvoor werd geschreven door Esprit Joseph Antoine Blanchard. De uitvoerende musici ontvingen hun partijen. Maar er kwam een spaak in het wiel. Het was namelijk de gewoonte dat bij een dergelijke gelegenheid de muzikale leiding in handen was van de surintendant de la Musique de la Chambre en dat was François Colin de Blamont. Die wilde op het laatste moment het werk van Blanchard door het zijne vervangen, maar was daarvoor te laat. De koningin nam plaats en de uitvoering moest
Beginnen. Dat was echter niet het einde van het verhaal. Door tussenkomst van Richelieu kreeg Blanchard te horen dat de koning heel ontevreden was over zijn gedrag en dat de overwinning bij Tournay moest worden gevierd met het Te Deum van Blamont.
Daarom was het een goed idee van Daniel Cuiller om op deze cd beide werken in de vorm van een grand motet te combineren. Beide componisten behandelden de structuur van het Te Deum nogal vrij, zoals in het ‘Sanctus’. Er zijn meer verschillen tussen beide late specimen van het grand motet.